| |
Vallestappers op het Grenslandpad
|
Galder - Chaamsche Bossen: 14 oktober 2009 |
Na ruim vier maanden staan onze agenda's het toe om weer een etappe te lopen. Wat een verschil met het weer. Begin augustus een
prachtige, warme zomerdag en nu belooft het ook een mooie dag te worden, maar veel kouder.
Vanochtend heeft het een beetje gevroren
maar het is wel heerlijk wandelweer. Na de vertrouwde koffie met koek bij Pieter rijden we naar het geplande eindpunt in de Chaamsche
Bosschen. Jeugdherberg Het Putven bestaat kennelijk niet meer en daarom parkeert Henk zijn auto bij camping Buitenlust, vrijwel aan
het eindpunt van kaart 40.
Wim rijdt ons naar de Markbrug bij Strijbeek met behulp van de navigatie van Pieter, die deze streken
goed kent.
Tien over tien vertrekken we over deze route:
-
Direct na de Markbrug rechtsaf. Grenspaal 218 volgens het boekje staat aan de andere kant van de Mark en niet direct langs de route.
Bij terugkomst moeten we daar maar even een foto van maken.
Bij Strijbeek steekt Henk een kaarsje op in de Sint Hubertuskapel, want dat doen Gildebroeders trouw. Een eindje verder lopen we door
en langs een prachtig stukje natuur, het Patersmoer. We zien een eenzame gans vliegen, maar hij voegt zich bij de soortgenoten,
Canadese ganzen volgens Pieter. Hij wordt luidkeels verwelkomd.
-
In de Strijbeekse Heide pauzeren we even. Enkele sjezen met een dubbelspan passeren ons. Zij zijn met hun paarden aan het oefenen. De
picknicktafel staat in de schaduw. Bij het droog gevallen Rondven staat wel een bank in de zon, maar voor ons net op de verkeerde plek.
Overigens hebben we hier inderdaad een mooi uitzicht, zoals vermeld in het boekje van het Grenslandpad.
De kaarten geven de indruk, dat de route veel door bossen gaat. Gelukkig blijkt het mee te vallen. Vaak lopen we langs bosranden met
uitzicht over de velden, heide of beemden. Het is hier en daar ook behoorlijk nat. De regen van de voorbije dagen heeft kennelijk al
effect gehad.
-
De Hondsdonkseweg voert ons langs de Hondsdonk en De Werkhoef en komt uiteindelijk uit op de drukke Bredase weg naar Chaam. Wij maken
daar gebruik van de variant op kaart 38. Weliswaar zonder markeringen, maar dat is voor ons geen probleem.
Bij de Mariahoeve komen we weer op de route terug. Ter plekke blijkt, dat de informatie van onze Meppelse wandelvriendinnen Jannie en
Riet over aardbeiautomaten klopt. Hier staat zo'n apparaat en nu hebben wij hem in de gaten. Henk en Wim maken er gebruik van en halen
een bakje uit de automaat, uiteraard na betaling. De zonnekoninkjes uit de kassen van de Mariahoeve zijn voor straks.
-
Een eindje verder lopen we langs landgoed Valkenberg het gelijknamige bosgebied in. Aan de rand van het bos kijken we uit over weilanden
en zo. Volgens de kaart genaamd Zwartlaag. Bij gebrek aan banken maken we gebruik van droge plekjes en eten heerlijk in de zon onze
boterhammen op. De aardbeien komen ook aan de beurt en ze smaken. De twee doosjes gaan schoon op!!
Wij vervolgen ons pad, maar het tempo wordt gedrukt door tamme kastanjes. Er liggen er heel wat op de grond onder een flinke boom.
Vooral Henk, Jan en Ron kunnen ze niet laten liggen.
-
Verder gaat het door de bossen over mooie paadjes. De markering is niet denderend en we lopen even verkeerd, maar Pieter heeft de
route in zijn Garmin GPS-apparaat opgeslagen. We moeten een eindje terug.
Bij het begin van de Chaamsche Bosschen vinden we een uitstekende bank om te pauzeren. Vanaf de bank een mooi uitzicht over een open
gebiedje, een droog gevallen ven, dat ter plekke bekend is onder Ossengoor. Een kudde schapen is bezig met "onderhoudswerkzaamheden"
en dat kunnen we mooi bekijken. De paardensjezen zien we hier ook weer rijden. Ze stoppen vlakbij de kudde om te rusten.
Hier in de bossen ontmoeten we een stel, dat eveneens het Grenslandpad loopt. Ze zijn het spoor bijster. Henk, Pieter en Wim geven
de juiste richting aan. Ze lopen voor ons uit, maar iets verder vergeten ze links af te slaan. Even hard roepen en ze gaan weer de
goede kant op.
-
Bij Het Putven, een aardig venneke, stoppen we even en passeren onze medelopers ons richting de Keilaagte. Na een stuk met smalle
paadjes bereiken we de Putvenweg. De markering geeft linksaf aan. Volgens de kaart moeten we eigenlijk de weg oversteken. Wij volgen
de markering en in de bocht van de weg zitten de medelopers aan een picknickbank. Even wat gekletst en onze website doorgegeven.
Een paar honderd meter verder, bereiken we net over half vijf camping Buitenlust, het eindpunt van vandaag. Pieter komt met de cijfers:
22130 meter gelopen en een gemiddelde van 4,3 km/uur.
Wij rijden rap naar de Markbrug en vervolgens naar Nuenen. Henk kan zijn afspraak niet meer halen en heeft daarom tijd om een pilsje
mee te drinken. Uiteraard genieten we van de onvermijdelijke bitterballen.
|
|
)
)
)