Vallestappers op het Grenslandpad

Kraaijenberg - Steenpaal Horendonk: 21 juli 2009

Eindelijk na drie maanden zitten we om half acht aan de koffie met een koek bij Pieter. Het is te lang geleden, maar iedereen heeft er zin in en dus gaan we op pad voor de volgende route:

Tussen Nuenen en Woensel wordt de brug over de Dommel gerepareerd en dat levert een behoorlijke file op, omdat de omleiding over smalle wegen gaat.
De rest van de rit verloopt vlot. Het eindpunt is snel gevonden en na een ritje binnendoor zijn we om half tien bij het beginpunt. Wat het weer betreft zijn de voorspellingen gunstig en zelfs wat aan de warme kant.
Start bij de Kraaijenberg

Direct na de start vallen warempel een paar druppels regen uit de lucht, maar daar blijft het bij.

Het eerste stuk tot Heimolen is niet zo fraai, maar daar gaan we linksaf en komen een bosgebied, Groot Molenbeek. We steken de Huibergse Baan over en lopen het Landgoed Lievensberg in. De woonwijken van Bergen op Zoom zijn dichtbij, want er wandelen nogal wat mensen met een hond en een opa met zijn kleinkind.
Op een klein bultje staat uitnodigend een picknicktafel en die wordt benut voor de eerste pauze.

We krijgen na de bossen een klein stukje harde weg en daar wijst een houten paal met dito richtingborden ons de verkeerde weg. Volgens het bordje is onze route nog 144 km naar Valkenswaard. Het zal wel kloppen. Wij houden de kaart en markering aan en gaan bij De Kleine Kievit, een boerengedoetje, het Landgoed Zoomland in. Hier zitten rijpe bramen aan de struiken. De eersten, die wij dit jaar tegen komen.

Direct na het landgoed komen drie meisjes te paard ons tegemoet. We maken foto's, maar deze meiskes kijken nors en zijn er niet van gediend: "Ze hoeven niet op het Internet"!. Wij hebben echter geen kwade bedoelingen. Iets verder maakt een veld met bloeiende lelies veel goed. Zij mopperen niet bij het maken van de foto's.
Bij Zoomvliet lopen we over een fietspad langs een diepe brede sloot, die nagenoeg droog staat. De wallen zijn mooi begroeid en wat op de kaart niet zo mooi lijkt is in de praktijk een mooi groen pad. We lopen heerlijk in de schaduw en dat is gunstig, want het is behoorlijk warm in de zon.

Het pad is kilometers lang en gaat linea recta naar de Wouwse Plantage. Dit dorp laten we links liggen. Een picknicktafel staat op het juiste moment langs het fietspad voor de middagpauze.
We zitten net en we zien twee dames het dorp uitkomen en afslaan naar het fietspad. Zij hebben een bekend in de hand en dus kennelijk bezig met hetzelfde pad als wij.
Jan: "Ook bezig met HET pad?", terwijl hij het boekje omhoog houdt.
Zij: "Ja, hoor!". Afijn, in een kort gesprekje worden ervaringen uitgewisseld en een paar foto's gemaakt. Ze komen uit Meppel en doen alles met het openbaar vervoer. Ze lopen drie etappes.
Zij: "Het valt niet altijd mee. Vandaag lopen we naar Horendonk en moeten voor de overnachting met een bus naar Essen en morgenvroeg weer terug voor het vervolg".
Wij vinden het knap en merken op dat het veel tijd kost. De reactie is heel ad rem:
"Wie tijd heeft om te wandelen, heeft ook tijd voor het openbaar vervoer". Ze zijn al vanaf 1995 aan de wandel en hebben heel wat paden gelopen. Wij zullen ze niet inhalen. Website en e-mailadres worden gegeven en wij wensen hen nog veel wandelplezier.

Na de pauze lopen we verder langs de "sloot". Eigenlijk wat oneerbiedig, want een bord meldt, dat het een kanaaltje is geweest en reeds in de dertiende eeuw is gegraven, om met bootjes turf te vervoeren naar Roosendaal en Bergen. Zoom heet het voormalige kanaaltje en zo is ook duidelijk waar het Brabantse Bergen zijn volledige naam aan te danken heeft.
De Zoom wordt Spillebeek. Bij 't Linderthoeveke gaan we linksaf. We lopen hier precies op de grens en na een stukje asfalt wordt het een breed, maar vooral ook een lang zandpad, de Hollandse Dreef. In de verte zien we de Meppelse dames lopen. Wij naderen volgens de kaart eindelijk weer een grenspaal. Bij Grenspaal 241 zitten de dames op een bankje.
Op de plek wijst een bordje aan, dat LAW 503 naar Veldhoven gaat. Is dit een vroegere nummering van LAW 11? Het zal wel. Wij praten nog even met de dames. Rechtdoor gaat de weg verder als Grensstraat, maar wij gaan na een "Houdoe" linksaf over asfalt: de Hopmeerweg en de Nigtestraat leiden ons in elk geval naar Nispen. Veldhoven zullen we volgens het boekje van het Grenslandpad nooit zien.

Vlak voor de spoorwegovergang van de lijn Roosendaal - Antwerpen valt soms de wind helemaal weg en is het ineens broeierig warm. Als we het droog houden mogen we verder niet klagen. Het is gewoon fantastisch lekker weer en we hebben veel schaduw gehad, dus …
Wij pauzeren even en leunen tegen enkele schrikborden. We maken een "zelfportret" van ons vijven in een wegspiegel en vervolgen onze weg naar Nispen. Via een mooi doorkijkje over de weilanden zien we de kerk.
Het warme Nispen lopen we vlot door. Terrasjes laten we links liggen, want na de wandeling zullen we in Nuenen een pintje pakken. Het is overigens ook verstandiger voor de chauffeurs onder ons. Er worden enkele kaarsjes aan gestoken in de Mariakapel "Koningin van de Vrede".

Voorbij Nispen steken we de N262 over. Daar horen we in het luchtruim een typisch motorgeronk aanzwellen. Vijf vliegtuigjes, oudjes zo te horen vliegen over. In het Journaal 's avonds zijn ze ook te zien. Het zijn Fokkers S11 en de formatievlucht houdt verband met het negentigjarig bestaan van de Fokkerbedrijven. Ze maken vandaag e en rondvlucht boven Nederland en bezoeken de plaatsen waar Fokkerbedrijven zijn gevestigd. In dt geval is dat het nabij gelegen vliegveld Woensdrecht, waar een onderhoudsafdeling is gehuisvest.
Zie de website http://www.luchtvaartnieuws.nl/news/?ID=31409
Op de website schrijft men over vier vliegtuigjes, maar de foto van Ron liegt niet, ofschoon de vier in formatie vlogen en ééntje er dichtbij. Ron stuurt een foto op.

Na dit luchtvertoon hoeven we niet ver meer. We lopen een kilometer over de Heijbeeksestraat en gaan vervolgens rechtsaf, Steenpaal. Bij Grenspaal 239 ligt het eindpunt voor vandaag. Linksaf opnieuw een Grensstraat, maar die is voor de volgende keer.

Wij lopen een stukje verder, want bij enkele huizen, samen het gehucht Grenspaal, staat de auto van Henk. Pieter leest de feiten op vanaf zijn GPS-apparaat: 20560 meter gelopen met een gemiddelde van 4,7, zodat we feitelijk vier uur en drie en twintig gelopen hebben. We zijn een dik uur langer onder weg geweest, maar dat hebben we ingevuld met rusten, eten en kletsen met onder meer de aardige dames uit Meppel.

Wij rijden naar het beginpunt, naar de auto van Ron en daarna volgt een vlotte rit naar Nuenen. Rond half vijf gaan we het terras van Café Schafrath op. Intussen hangen donkere wolken boven Nuenen en begint het zowaar te druppelen. Het gaat wat harder en de kastelein draait het zonnescherm, nu regenscherm, verder naar beneden, zodat we droog zitten.
Ontspannen bij Schafrath

De bieren smaken lekker en de intussen welbekende bitterballen ontbreken niet. Het duurt niet lang of het scherm kan weer omhoog. Het is een prachtige wandeldag geworden. Pas later op de avond barst in Nuenen een forse onweersbui los.

Terug naar boven