Wandelverslag Smakt - Swolgen



Vallestappers op Pieterpad

Smakt - Swolgen : 18 december 2007

VERSLAG FOTO'S

Gelukkig redelijk snel na de vorige keer gaan we vandaag weer een stukje van het Pieterpad lopen. Na de koffie bij Pieter vertrekken we naar het geplande eindpunt van vandaag: Swolgen. Je leert met dat wandelen de gekste plaatsnamen kennen en dat geldt ook voor het dorpje Smakt, het eindpunt van de vorige keer en dus nu het startpunt. Het ligt net in Limburg en daar beginnen we om vijf voor half elf aan deze etappe.
  • Op pad Op basis van de kaarten in het Pieterpadboekje denken we, dat het vandaag een stuk zal worden van de welbekende middelmaat, maar het kan verkeren zal later blijken. In elk geval zijn de weergoden ons wel goed gezind: Droog en behoorlijk wat zon bij niet al te veel oostenwind en met een beetje vorst. Prima wandelweer.


  • Het eerst stuk langs het spoor is saai, maar aan de andere kant van N551 Venray - Maashees komen we in het particuliere landgoed Geysteren. Hier wordt het beter en na een kleine twee kilometer zien we een OOntmoeting bij Willibrordus kleine kapel, de Sint Willibrorduskapel, gelegen op een mooi punt op een vijfsprong van wegen. Bij de kapel is een wandelaar aan het fotograferen en legt ons ook "op de gevoelige plaat" vast, wat tegenwoordig meestal digitaal gaat. Hij: "ik dacht ik maak een foto van jullie, want je komt niet zo vaak een groep van vijf man tegen". We wisselen wandelervaringen en gegevens over onze website uit. Hij heeft al diverse paden gelopen en is met het Pieterpad gestart in Maastricht. Onze collega wandelaar wordt ook gefotografeerd en als het lukt sturen we elkaar de foto's toe.


  • Pieter aan de koffie Pieter en Wim zitten al aan een picknicktafel om van de koffie te genieten en de rest sluit aan. De Kapel is ouder dan de gedenksteen boven de goed beveiligde deur. De steen stamt uit 1641 en geeft de restauratie van toen aan. Willibrordus moet al lang voor die tijd daar gepredikt hebben. Vlakbij de deur van de kapel is een ook hermetisch afgesloten waterput van nog oudere datum. Het water uit die put moet geneeskrachtig (geweest) zijn en vandaar dat het nog steeds een bedevaartsoord is.
    Vlakbij de kapel en de waterput staat een grenspaal, die de grens van de provincies Noord Brabant en Limburg markeert. Wij dachten niet meer in Brabant te komen, maar de picknicktafel blijkt nog net in het Brabantse te staan. De grens loopt wel op een heel typische manier en het grillige verloop is natuurlijk ontstaan door een roerige geschiedenis. Kijk maar eens op internet op de website van Wikipedia onder Geijsteren: http://nl.wikipedia.org/wiki/Geijsteren

  • Bruggetje over Oostrumse Beek Het landgoed wordt steeds fraaier en dat geldt met name voor het stuk bij de Oostrumsche Beek. Via een ooie eikenlaan komen we uit bij een brug over de in het zonlicht schitterende beek. De beek meandert door het bos en stroomt behoorlijk snel.
    Van het Geysters Ven zien we helaas niet veel, omdat het pad afbuigt. Vanaf het wat diep gelegen pad langs de rand van het bos kijken we uit over een akker. Niet zo maar een akker, want het lijkt wel of er oorlog is geweest of puin is gestort. Ze hebben vermoedelijk de akker los geploegd, terwijl het nog bevroren was en dan lijkt het wel of er zwarte ijsschotsen kris kras door elkaar staan en liggen.
    Lunch in Wanssum Het pad komt uit op een asfaltweg en binnen de kortste keren wandelen we Wanssum in. Op het plein bij kerk staat tegen de gevel van een zaalcomplex een bank. Het is daar heel redelijk toeven in de zon en dat komt goed uit want we zijn toe aan een boterham en zo. Een mevrouw knoopt een gesprekje aan met ons en volgens haar krijgen we zo direct nog een mooi stuk. We zullen zien.


  • Wanssum zijn we snel door en na het oversteken van de drukke N270 van Venray naar Well komen we op een pad achter een hoge wal. We moeten er bovenop klimmen om iets te zien van het behoorlijk brede dal van de Groote Molenbeek. De lange rechte lijnen op de kaart beloven niet veel goeds, maar plotseling komt er zeer verrassend een bijzonder mooi stukje.
    Boddebroek Beek Het pad gaat namelijk naar en langs de beek. Rechts in een bosje een mooi gelegen kleine kapel van Sint Goar. We gaan er niet naar toe (zal wel afgesloten zijn!), want waar we nu lopen is ook veel moois te zien. De smalle Boddebroek beek stroomt hier in de Groote Molenbeek. Het pad gaat verder langs de kleine maar fraaie beek met vele bochten, die op enkele plekken flink diep is uitgesneden in het landschap. Erg mooi en dus niet verwacht op basis van de kaart informatie.


  • Zo plotseling als dit stukje beekdal begint, zo plotseling houdt het ook op. Via asfalt gaan we naar Zicht op Meerlo Meerlo, ook zo'n dorpje waar je niet van gehoord hebt. Vlak voor het dorp moeten we linksaf en komen uit bij een gebouw anno 1619 Volgens een bordje en ook de kaart trots Kasteelke genoemd. Meerlo mag er best trots op zijn, want veel meer is er vermoedelijk niet.
    In elk geval hebben ze wel aan ons Pieterpadwandelaars gedacht: Er staat een bankje met een speciaal aan ons gerichte uitnodiging om er te rusten van al die kilometers, die op twee wandelschoenen staan aangegeven: vanaf Pieterburen 359 en nog 131 naar Maastricht. Samen 490 en in totaal enkele kilometers meer dan de borden in Vierlingsbeek. We malen daar maar niet om en vervolgen gewoon ons pad.


  • Mooie hoeve Meerlo is groter dan gedacht en na Meerlo is het een open landschap met vooral bouwland en over asfalt en klinkers gaan we naar Swolgen. In de velden ligt een boerderij mooi, vooral door de rood-wit gekleurde luiken.
    We lopen Swolgen in en komen al snel langs de kerk. Swolgen, ook weer zo'n dorpje, waar je niet veel van hoort, maar de mensen wonen er waarschijnlijk fijn en tevreden. Nog een klein stuk en we zijn in de Lambertusstraat en daar staat de auto van Henk geparkeerd.
Het eindpunt hebben we bereikt na bijna drie uur en twintig minuten lopen, volgens Pieter en die kan het weten! Zonder de ook genoten pauzes komt dit neer op een gemiddelde van 4,7 kilometer, zodat we vandaag vijftien en een halve kilometer hebben gelopen. Wij gaan naar Smakt om de andere auto te halen en rijden vervolgens naar ons eigen dorp Nuenen om net als de vorige keer te genieten van enkele bieren en natuurlijk van de opnieuw heerlijk gebakken bitterballen bij Café Schafrath.


BITTERBALLENTEST:

Nuenen, Schafrath: heeele goeie ballen

Dit keer dus weer een herhaling van de voorgaande test.

LOCATIE GROOTTE TEMP. KORST VLEES % STEVIGHEID SMAAK TOTAAL merk
Anloo Koningsherberg 5 7 6 8 8 7 6,8 Beckers
Noord-Sleen Wielens 5 7 7 8 8 7 7 Kern?
Hardenberg Café The Pub 5 7 7 8 8 7 7 Kern?
Vorden Hotel Bakker 7 7 8 8 8 8 7,7 Van Dobbe?
Groesb./Mook 't Zwaantje 6 7 7 8 8 8 7,3 ?
Nuenen Schafrath 7 8 7 9 8 9 8,0 ?

Terug naar boven