Vallestappers op Pieterpad

Coevorden - Hardenberg - Ommen : 19 en 20 okt. 2006

NAAR . . . OMMEN :
De laatste keer, dat we een stuk van het Pieterpad hebben gewandeld, is bijna op de kop af een half jaar geleden.

Vandaag gaan we ons pad naar het zuiden vervolgen.
Het openbaar vervoer brengt ons keurig op tijd naar Coevorden en rond kwart over twaalf beginnen we aan onze tweedaagse en vandaag gaan we naar Hardenberg. Het is ook meteen tijd om wat te eten. Bij gebrek aan een bank gaan we maar op een trap van basaltkeien zitten langs het water, waarlangs we Coevorden uit lopen.

OP PAD -

- OP PAD

Na het gehucht Klooster steken we de drukke N34 over en bij buurtschap Holthone verlaten we de provincie Drenthe en lopen Overijssel in.
Op basis van de kaarten in het boekje denken wij, dat het een stuk route is om van A naar B te komen, maar eigenlijk valt de omgeving wel mee. Vlak voor het Afwateringskanaal zien we een opvallende vlam rechts in het weiland. Daar wordt gas afgefakkeld. In het vrij open landschap zullen we die vlam nog geregeld zien.
Bij De Haandrik passeren we via twee bruggen het waterkruispunt van de Vecht met het Kanaal tussen Coevorden en Almelo en gaan richting Gramsbergen.
De dorpskern is mooi gerestaureerd en opgeknapt. Bij de kerk staat een standbeeldje ter ere van met name Pieterpadwandelaars.

Het is overigens prettig wandelweer, droog en zelfs redelijk warm voor deze tijd van het jaar en wij lopen met gezwinde pas Gramsbergen weer uit en steken iets verder de Vecht weer over.
Voorbij Ane, nog nooit van gehoord, lopen we door een gebied, waar in de dertiende eeuw een veldslag heeft plaats gevonden, vertelt ons het Pieterpadboekje. Van deze historische strijd is niets meer te zien.
De Anereschweg is gelukkig geen asfalt- of klinkerweg. Langs dit halfverharde pad staat ook een bank, waar we even pauzeren. In het coulissen-landschap staan soms mooie bomen.
De Anareschweg wordt weer asfalt en warempel daar ergens begint het uit de donker geworden lucht te miezeren. Niet zo erg hard, maar voldoende om onze attributen te voorschijn te halen om ons er tegen te beschermen. Een eindje verder lopen we zowaar in een bosgebiedje en krijgen weer gewoon zand onder onze voeten.

Voorbij dit bosje steken we de N34 weer over en gaan iets verder over een dijk langs de Vecht. Het is intussen weer droog geworden en zien aan de andere kant van de Vecht Hardenberg liggen.
In de verte lokt een fraai vorm gegeven nieuwe brug (staat nog niet op de kaart), maar helaas is de brug nog niet in gebruik. Het wordt een nieuwe fiets- en voetgangersbrug naar een nieuwe woonwijk aan deze kant van de Vecht.
Wij moeten nog een eind verder en hebben wel een fraai zicht op Hardenberg aan de andere kant van de Vecht. Bij De Brink steken we de rivier over. Hier ligt het eindpunt van vandaag.

HARDENBERG :
Aan de andere kant gaan we de Voorstraat in, de winkelstraat en voetgangersgebied van het stadje, dat een streekfunctie heeft. Al snel staat links op nummer 31 Café The Pub en vrijwel exact op de afgesproken tijd belt Pieter om vijf uur aan en worden we welkom geheten door de pensionhouder Gerrit.

We leggen de spullen op de kamers en gaan direct in het café een biertje drinken met uiteraard bitterballen (zie test).
Wij zijn lekker op tijd en gaan ons daarna verfrissen en verschonen. In het stadje is het koopavond en gezellig druk. We gaan een eetgelegenheid zoeken. Een mevrouw verwijst ons desgevraagd naar het restaurant Den Herdenbergher. Binnen is het een gezellige drukte en wij genieten van de maaltijd en de drank.
Henk is wat verkouden en niet optimaal in conditie en haakt iets vroeger af. De andere vier gaan kort daarna ook terug naar het pension voor een welverdiende nachtrust. Wim en Jan zijn nog even druk met het gereedmaken van enkele gekochte verjaardagsspullen, want morgen wordt Pieter 62!

De volgende dag is iedereen toch al redelijk op tijd wakker en maakt zich klaar voor het ontbijt, dat door Gerrit in de kleine keuken is klaar gezet.
Met een rode feestneus op verrassen we eerst Pieter met ballonnen en een "Lang zal hij leven ….".
Wij hebben voor hem een attentie in de vorm van enkele bioscoopbonnen, waar hij op een later tijdstip van kan gaan genieten. Pieter is zichtbaar verrast en wij hebben een setje ballonnen klaar gemaakt om aan zijn rugzak te binden, zodat Hardenberg en omgeving kan zien, dat er iets bijzonders aan de hand is.

Na het ontbijt vertrekken we het uit het eenvoudige pension en gaat Pieter, getooid met ballonnen, eerst bij de plaatselijke bakker iets lekkers halen.

WEER - - - - - - VERDER

Wij gaan daarna weer op pad voor de tweede dag en Pieter krijgt de nodige aandacht door de ballonnen: "Is ie jeurig?" Jan bevestigt, dat het op de ballonnen staat en daarna de reactie: "Oh, steet 't 'r op".
De herbergier van Den Herdenbergher heeft gezegd, dat de etappe van vandaag naar Ommen mooier zou worden dan het stuk vanaf Coevorden. En hij krijgt gelijk, want na Hardenberg met het pittoreske kerkje van Heemse, lopen we al snel een natuurgebied in De Rheezermaten.

Via een mooi landelijk gebied, inclusief een groot "Boerengolfterrein" lopen we in de richting Rheeze.
Bij de mooie brink, met oude huizen met rieten daken en vlechtwerk langs de muren, genieten we op een bankje van de heerlijke appelflappen, die Pieter in Hardenberg heeft gekocht. Lekker! Pieter nog heel veel gezonde jaren samen met Henny (en met ons).
Voorbij Rheeze lopen we de boswachterij Hardenberg in. Pieter loopt nog steeds onverstoord met de ballonnen door de mooie natuur. Bij een bordje naar De Klashorst, een kampeerterrein, hangt in dit bos aan een paal een vuurrode bus met een wandelgastenboek. Jan krijgt als "schrijver eerste klas" opdracht om onze aanwezigheid op te schrijven in het boek:
Terwijl Jan zo bezig is heeft Pieter niet in de gaten, dat hij dichtbij het prikkeldraad komt. Met een luide knal gaat de eerste ballon ter ziele. Na het bos pauzeren we op een bank nabij het buurtschap Stegeren aan de Karshoekweg. Hier worden de resterende ballonnen vakkundig doorgeprikt.

Gaandeweg is het weer beter geworden en zelfs de zon begint door te breken.
Wij gaan na de pauze en een stukje asfalt met een brug opnieuw over de Vecht, die hier prachtig ligt maar wel erg recht is getrokken. Aan de andere kant lopen we het landgoed Junne in.
Fraaie bomen, prachtig lanen met bomen in herfstkleuren en een mooi bosgebied. Het is inderdaad een mooi stuk.
Enkele kilometers verder pauzeren we op een bankje langs de Junnerweg en steken daarna de spoorbaan Ommen - Hardenberg over en komen terecht in de boswachterij Ommen.

Nadat Pieter in het begin van de route een opmerking maakt over het ontbreken van paddenstoelen gaan we daar wat beter opletten. Als beloning krijgen we er heel wat te zien!
We steken het spoor weer over. Langs de weg naar Ommen staat een fraaie boerderij met enkele mooi opgeknapte hooimijten.
De Olde Vechte volgend, komen we uit op de dijk langs de Vecht met aan de andere kant Ommen.
Wij gaan daar niet naar toe. Bij de brug slaan we linksaf naar station Ommen. Er is geen tijd meer voor een biertje, want over een klein kwartiertje vertrekt al de trein richting Zwolle.

Ron koopt kaartjes en keurig op tijd nemen we de trein. In Zwolle hebben we een perfecte aansluiting naar Utrecht. Mooi op tijd gaan we naar het intussen bij ons goed bekende Chinees-Indische Restaurant Tai-Soen. Wim, onze expert op chinees-eten-gebied, adviseert en overlegt met de bedienster en daarna genieten wij van heerlijke Chinese gerechten.

Vlak voor zeven uur gaan we naar de stationshal om mooi op tijd de trein naar Eindhoven te halen. In de hal is het ongewoon druk. Het grote bord met vertrektijden is geheel blauw: Een ernstige storing in het computersysteem! Utrecht is niet bereikbaar voor treinen en geen enkele trein kan vertrekken.
Goede raad is duur. Wachten heeft geen nut en de stormloop op de eerste trein, die wel kan vertrekken hoeven we niet mee te maken. We gaan de stad in om een biertje te pakken.

Ron kent van vroeger nog een café en dat bestaat nog steeds. In de Stadsherberg Karel de Stoute genieten we van heerlijke biertjes. Het is samen met de verwarming zelfs prima uit te houden op het terras. Telefoontjes met de diverse thuisfronten leren ons, dat het treinverkeer weer langzaam op gang gaat komen.
We gaan terug naar het station. Net voor onze neus vertrekt een stampvolle trein naar Eindhoven. In de volgende van even over half tien zijn er zelfs nog zitplaatsen voor ons allemaal. Alsof er niets is gebeurd snelt de trein naar het "donkere zuiden" en stopt bijna volgens de dienstregeling in Eindhoven, waar we even moeten wachten op Annie en Ann, die ons naar huis brengen.

We hebben weer twee heerlijke wandeldagen gehad met prima weer en vooral vandaag was het zelfs aan de warme kant.

BITTERBALLENTEST:

Hardenberg: welverdiende ballen
Ommen station: geen tijd voor ballen

Deze keer dus de derde bitterballentest in Hardenberg:

LOCATIE	GROOTTE	TEMP.	KORST	VLEES %	STEVIGHEID	SMAAK	TOTAAL	merk
Anloo Koningsherberg	5	7	6	8	8	7	6,8	Beckers
Noord-Sleen Wielens	5	7	7	8	8	7	7	Kern?
Hardenberg Café The Pub	5	7	7	8	8	7	7	Kern?

Terug naar boven