Vallestappers op Pieterpad

Harenermolen - Anloo - Schoonloo : 30 en 31 maart 2006

NAAR . . . HAREN :
Vandaag beginnen we aan onze tweede tweedaagse van het Pieterpad. Onze weercoördinator, Pieter, heeft alle beschikbare weersvoorspellingen naast elkaar gelegd. Vandaag, donderdag, meer kans op een bui dan morgen. We zullen het niet droog houden, maar Pieter heeft schoorvoetend het licht op groen gezet.
Dus we gaan! We gaan vandaag met de bus vanuit Nuenen naar het station in Eindhoven. In Nuenen regent het een beetje, maar in Eindhoven kan de paraplu al weer opgeborgen worden.

Het openbaar vervoer laat ons niet in de steek en rond één uur stappen we één bushalte te vroeg uit de bus bij Harenermolen, net onder Haren. Een paar honderd meter extra kan er wel bij en daarna beginnen we aan onze etappe van vandaag naar Gasteren, ruim 18 kilometer bij bewolkt, maar wel droog en dus prima wandelweer.

OP PAD -

- OP PAD

Al snel gaan we met een trap omhoog en daarna met een brug over het spoor Assen – Groningen, waar we een uurtje geleden met de trein onderdoor zijn gegaan. Al snel lopen we over een schelpenpad door de weilanden en komen in een aardig natuurgebiedje, het Grote Veen en lopen langs en door de Appelbergen, een bosgebied. In het bos voel je bijna geen wind en het is redelijk warm met het lopen, omdat je al snel te warm gekleed bent.
We komen uiteindelijk op de weg naar Noordlaren en gaan iets verder rechtsaf naar het Noordlaarderbos. Het is daar een meer open gebied en dan blijkt er toch flink wat wind te staan. Bij het Nivonhuis De Hondsrug lopen het Drenthepad en het Pieterpad samen. Via mooie weggetjes lopen we de provincie Drente in.

Ter hoogte van het buurtschap Steenakker staat een bordje “Hunebed”.
Een paadje naar en langs een vervallen stulpje van een boerderij leidt ons er naar toe. Enkele stenen liggen nog op elkaar. Onvoorstelbaar hoe de Hunen die tonnenzware stenen op elkaar hebben gekregen.
Verder maar weer langs de Schutsweg richting Zuidlaren. In Zuidlaren is de paardenmarkt vandaag in gebruik als parkeerterrein. Een standbeeld maakt wel duidelijk, waar het hier eigenlijk om te doen is. Wij gaan door en op het terrein van de psychiatrische kliniek Dennenoord vinden we een bank om even te pauzeren.

We verlaten Zuidlaren, gaan onder N34 door en direct rechtsaf en eindje verder lopen over een fietspad richting het dal van Drentsche Aa. Dit fraaie beekdal is nog niet zolang geleden gewaardeerd met vijf sterren en evenaart daarmede het dal van de Geul in Zuid-Limburg, dat we al kennen van het Pelgrimspad. Voorbij café de Drentsche Aa ligt dan de beek, waar we meteen met een brug overheen gaan. Rechts zijn enkele jongens aan het vissen. Wij gaan een klein eindje verder linksaf over een zandpad.
Aan onze linkerhand hebben we voortdurend het beekdal. Een fazant zien we in de verte en aan de overkant staat warempel een ooievaar op zijn nest. Pieter direct: “De Ciconia Ciconia” en wij weten uit eerdere voorvallen, dat hij gelijk heeft.

Wij vervolgen ons pad en steken het beekdal over met een smalle hoge brug naar de andere kant, richting Landgoed De Schipborg. OP de brug weer een mooi uitzicht over de Drentsche Aa, die overigens steeds een andere naam krijgt van het dorp of de streek, waar het door of langs stroomt. Het stuk dat we nu gehad hebben heet Schipborgsche Diep.
Het landgoed De Schipborg is al weer enige tijd terug volledig met bos beplant. Op kaart 13 zien we nog de oude situatie met akkers.
We komen nu op het punt, waar we het Pieterpad gaan verlaten, omdat we naar Anloo lopen in plaats van naar Gasteren. De reden is, dat Wim in Anloo een hotel heeft gevonden, waar we met zijn vijven kunnen slapen. In Gasteren was dit niet mogelijk.
Op de stafkaart hebben we een route uitgestippeld langs het Anlooër Diepje (zie de gele stippen-route op het kaartje), waarvan we hopen dat deze ook echt begaanbaar is. Het klopt in werkelijkheid perfect, het is inderdaad een heel goed wandelpad. Het betekent wel een stuk extra lopen langs deze zijtak van de Drentsche Aa, maar dat blijkt geen straf te zijn.
Het smalle beekje loopt ook hier door een mooi stukje natuur. Vlak voor Anloo wordt onze inspanning beloont met de zon, die doorbreekt!. We hebben vandaag tijdens het lopen geen druppel regen gehad, dus een enorme meevaller wat betreft het weer.

En er is nog meer beloning: een groen hoopje op zo’n 100 meter van ons vandaan komt in beweging: een haas.
En om het beeld helemaal af te maken zien we achter een rij bomen in de volgende weide een reetje. Het houdt ons in de gaten. Loopt een paar passen en gaat er dan vandoor. Wij genieten van dit beeld. Wij zijn dan bijna in Anloo. In een weide schapen met lammeren en iets verder de Magnuskerk uit de elfde en twaalfde eeuw.

ANLOO :
Het Hotel Koningsherberg aan de Brinkstraat is snel gevonden en wij gaan voldaan na bijna 21 kilometer naar binnen. Pieter weet met behulp van zijn GPS-apparaat veel cijfers en feiten te melden. We hebben vier uur en achttien minuten gelopen, zodat ons loopgemiddelde uitkomt op 4,8 kilometer per uur. Heel redelijk voor ons doen.

In het hotel (www.koningsherberg.nl) genieten we van een heerlijk biertje en . . . . met de vertrouwde bitterballen. Het zijn duidelijk geen Van Dobben-ballen, maar . . . . zie onze bitterballentest.
We gaan ons verfrissen. We krijgen een kamer toegewezen en de verdeling gaat spontaan en op een andere wijze dan de vorige keer.
Heerlijk opgefrist pakken we een apéritief en bestellen daarna uit de menukaart diverse voorgerechten en het lievelingsgerecht van Pieter: viermaal gebraden eendenborst met een jus van sinaasappel en voor Ron een lekkere entrecote.
Dat alles aangevuld met heerlijke gebakken aardappeltjes, salades en zo en niet te vergeten een heerlijke wijn, Landdrost uit Zuid-Afrika.
De avond vliegt om. Van alles komt ter sprake, maar daar gaan we hier niet over uitweiden. We krijgen voor de volgende ochtend van de waardin een wandelkaart, zodat we aan de andere kant van het Anlooër Diepje terug kunnen lopen naar Gasteren. Pieter ziet wel iets in de bus als oplossing. Één keer per uur gaat er eentje. We zien morgenvroeg wel.

Na een goede nachtrust treffen we elkaar rond half negen bij het ontbijt. Het heeft vannacht behoorlijk hard gewaaid en het is buiten…….. nat! Het ontbijt is prima en we mogen een lunchpakketje maken voor onderweg. Wat gaan we doen? We zijn geen watjes, dus lopen.

WEER - - - - - - VERDER

De poncho’s gaan om en wij op pad door de regen met de wind op kop. Het pad langs het Diepje nemen we niet. De extra afstand, de plassen en modder en het fietspad langs de weg is rustig, dus de kortste weg naar Gasteren, maar toch nog bijna drie kilometer. Wat zal het weer vandaag brengen? Met de blik op oneindig trotseren we de elementen.
Gasteren komt in zicht en wordt gepasseerd en wij gaan langs de weg richting Assen. Na de brug over het Gasterensche Diep gaan we linksaf naar het Balloërveld, een militair oefenterrein en mede daardoor nog goed bewaard voor de natuur. De regenvlagen zwiepen over de open vlakte en dus worden de benen kletsnat.

Het zandpad zo dicht mogelijk langs het beekdal is ons Pieterpad, maar vandaag erg nat en modderig. Met dit “hondenweer” gaat niemand te voet door het dal van de Drentsche Aa, maar als we een pad linksaf inslaan staan daar wel twee auto’s op het pad. Met de neuzen naar elkaar toe. Een rendez-vous? Kennelijk! De ene auto is niet bezet en van de andere zijn de ruiten zwaar aangeslagen. Zij heerlijk droog en wij stappen manmoedig in de regen door.
Een eindje verder zien we militaire vrachtwagens over de heide rijden. Ze blijven ook lekker droog in de wagens zitten. We passeren enkele grafheuvels van ver vóór onze jaartelling en dat geeft te denken. Toen al mensen hier met een bepaalde cultuur. Het is goed dat ROB ze bewaard, de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek.
Het is overigens ook goed, dat we het Pieterpadboekje hebben. Veel informatie daarin en daardoor herkennen we ook de restanten van de karrensporen.
Restanten van de vroegere handelsweg tussen Coevorden en Groningen. Overigens een plaquette langs een diepgelegen zandpad geeft hierover ook uitleg.

Op dat moment is het al wat droger aan het worden. De wind kan dan proberen onze broeken te drogen. De poncho’s kunnen uit en wij zien in de verte al het kerkje van Rolde liggen achter het Noorder Esch. Op naar de koffie, want dat hebben we wel verdiend.
Bij een camping is de kantine niet open, maar al snel staat een bord langs het fietspad op de voormalige spoorweg. Rechtsaf dan maar en al snel zijn we bij het Stationskoffiehuis met de kreet op de deur “Hier kuj drents praote”. Dat kunnen we niet, maar we gaan toch naar binnen. Er is een tentoonstelling van wandkleden, gemaakt door vrouwengroepen uit geheel Drente. Binnen verschillende vrouwengroepen, die een bezoek brengen aan deze tentoonstelling, dus we zitten niet alleen en kunnen toch wat “plat praoten”. Het is geen Drents, maar volgens de waardin niet erg: “Als het maar je moerstaal is”!.
De koffie is lekker en het appelgebak gaat erin als koek. Wij zijn weer wat uitgerust en gaan weer naar ons pad over de voormalige spoorweg van Assen naar Stadskanaal in de richting Anderen.
Het is een vlak gebied met in het lager gelegen deel het Rolder Diep. Een bord bij de brug geeft een forse waarschuwing voor het passeren van de brug. Het zal wel voor auto’s en dergelijke bedoeld zijn. Voor ons is het allemaal nog stevig genoeg.

Wij gaan verder en gelukkig is het nog steeds droog met de wind in de rug. Na enkele kilometers gaan we ter hoogte van Anderen rechtsaf in de richting van de N33, de weg van Assen naar Hoogezand/Veendam.
We moeten een eindje langs deze weg, maar kunnen dan toch het grote bosgebied in van de Boswachterij Gieten-Borger. Op een gegeven moment komen we aan de bosrand met daarachter het dal van de Andersche Diep. Ook weer een mooi beekdal. Helaas nu wat grijs door het vochtige weer.
Het is gelukkig nog steeds droog wanneer we eindelijk links dichtbij het pad enkele picknicktafels ontdekken, want het is hoogtijd om wat te eten. Een eenzame wandelaar komt even vragen of wij misschien zijn kaart hebben gevonden. Helaas voor hem, er lag geen kaart. Hij gaat toch maar weer verder met wat misschien een dwaaltocht gaat worden.

Achter de bomen wordt de grijze lucht nog donkerder. Is het weer gedaan met de droge periode?. We willen het eigenlijk niet weten. We stappen op en inderdaad, we zijn nog maar net aan het lopen of het begint weer te regenen. Ondanks de regen zien we wel een boomkruiper tegen een dennenboom op zoek naar voeding.
Tussen de bomen valt het nog mee, maar iets verder in de richting van het Lange Veen krijgen we open stukken aan onze rechterhand en daar komt precies de wind vandaan. De regen zie je in vlagen over het land gaan, vrijwel horizontaal. Dus alles aan de rechterkant wordt weer nat van onze schoenen tot aan onze billen. Maar we stappen onverdroten door. Ofschoon de gezichten wel wat chagrijnig beginnen te staan en het wordt stil.
Ieder voor zich vecht tegen de natuur en maar doorstappen anders komen we nooit in Schoonloo.

We komen uit op de weg van Grolloo naar Rolde en zien een eindje van de route af een uitspanning staan. We denken de koffie al te ruiken en dus erop af. Daar begint het gehucht Papenvoort en dat klinkt voor Nuenenaren bekend in de oren. Maar helaas de zaak is gesloten voor bezoekers. Terug maar weer om ons pad verder af te maken. We steken de weg over en lopen over een mooi pad door het Meindersveen. Bij gebrek aan beter gaan we toch even rusten bij een bank. Er is ook even tijd om wat te eten en te drinken, maar helaas water en geen koffie.
Wij gaan door en na dit natuurgebied komen we op rechte stukken asfaltweg. En dat valt tegen, want de kilometers beginnen we nu te voelen in onze benen. Op een lang recht fietspad richting Schoonloo komen we de eerste “Pieterpadderinnen” tegen: Twee dames met het bekende boekje in de hand. “Goeie dag” over en weer, maar er wordt niet gestopt. Het eindpunt trekt. Vrijwel aan het eind van het fietspad gaan we linksaf de natuur weer in. De Schoonlooër Strubben.

Even nog rusten op een bank, maar dan gaat Pieter weer lopen en neemt de koppositie over. Hij heeft op zijn horloge gekeken en misschien halen we nog de bus in Schoonloo. Een café laten we even links liggen. Eerst kijken of de bus inderdaad om tien over vier gaat komen. Iets verder bij de rotonde ligt de halte. Wij kijken op het bordje en iemand roept al meteen: “Daar komt ie al aan!”. De bus is stipt op tijd.

En dat betekent geen discussie meer of we nog tijd hebben om naar de volgende bushalte, anderhalve kilometer verder in het Schoonlooër Veld, door te lopen. Snel de bus in en op weg naar het station in Assen. Het openbaar vervoer laat ons ook vandaag niet in de steek. We zitten nog maar net in de bus en de zon breekt door de wolken heen. Pech voor ons. Dat hadden ze boven wel iets eerder voor ons mogen regelen. Het is niet anders en we hebben het eindpunt in elk geval gehaald. Inclusief de extra kilometers van Anloo naar Gasteren was het een flinke afstand vandaag van ongeveer 31 kilometer. En Pieter zijn GPS rekent een gemiddelde loopsnelheid uit over beide dagen van maar liefst 5,1 kilometer per uur. Niet mis bij dit weer.

In Assen zijn we net te laat om de intercity van 16.33 uur nog te halen, maar we hebben daardoor wel even tijd om droge kleren aan te doen op het toilet. Wim haalt vijf blikjes bier. De trein van even voor vijf komt echter al zo binnen, dus nemen we het bier mee in een plastic tas. De trein is keurig op tijd en er zijn zitplaatsen voor ons. In de trein smaakt het bier ook erg lekker en zo gaan we op een vlotte manier naar Utrecht met een overstap in Amersfoort. De zon schijnt nu overal uitbundig. We hebben duidelijk pech gehad met de overvloedige regen.

In Utrecht kennen we de weg naar de chinees Tai-Soen al. Na een heerlijke maaltijd gaan we met de trein naar Eindhoven, waar we keurig opgehaald worden door Ann en Annie. Het zijn, ondanks de regen op de tweede dag, weer twee heerlijke wandeldagen geweest.

BITTERBALLENTEST:

Anloo: de eerste ballen
Assen station: wederom geen ballen

Deze keer dus de eerste bitterballentest, en wel in Anloo:

LOCATIE	GROOTTE	TEMP.	KORST	VLEES %	STEVIGHEID	SMAAK	TOTAAL	merk
Anloo Koningsherberg	5	7	6	8	8	7	6,8	Beckers?

Terug naar boven