? Wandelverslag Posbank - Loenen

Vallestappers op het Maarten van Rossumpad

Posbank - Loenen: 23 juli 2013

VERSLAG FOTO'S

Pieter, onze weerman, stuurt een mailtje: "Mannen, we hebben een probleem. Er is een hittegolf op komst en tijdens onze wandeldag wordt het 34 graden! Wat doen we?".
Ron reageert nuchter: "Da's weer eens wat anders dan horizontale regen of sneeuw"
Afijn, uiteindelijk spreken we af om vroeg te vertrekken en veel, heel veel, water mee nemen.

Om kwart over zes zitten we, als gebruikelijk, aan de koffie met peperkoek bij Pieter.
Om half zeven koersen Henk, met z'n nieuwe Volvo, en Ron, met z'n Touran, naar het noorden, naar de Veluwe.
Een korte file in Dieren zorgt voor wat vertraging, maar om tien voor half negen beginnen we aan de etappe van vandaag.

Hazelworm Wim maakt een foto van onze fietsende Koningin Beatrix op de Posbank.
Het is het even zoeken naar de markering van de route. Direct bij het begin ligt er een "slang" op het pad. Foto's worden genomen en Jan kan het niet laten om hem even aan te raken. Met een stokje dirigeert hij hem naar de graskant, dat is wat veiliger. Pieter geeft later uitsluitsel: "Het is geen slang, maar een hazelworm". Toch een flinke met zo'n dertig centimeter.

  • We wandelen hier door de Onzalige Bossen, een deel van de Veluwezoom. Een prachtig gebied. Met dit geweldige zonnige weer is het heerlijk om bijna continue in de schaduw van bomen te lopen. Een monumentale beukenlaan brengt ons naar een open plek in het bosgebied met de fraaie Carolinahoeve.
    Enkele doorgezaagde stammen dienen als zitplaats voor een pauze en we genieten van een heerlijke stroopwafel van Wim.


  • Rijpe bosbessen Het wordt al behoorlijk warm. Het is echter goed te doen door de vroege start, flink wat water en de schaduw van de bomen. Langs de paden overal bosbessen en ... ze zijn al rijp. Vooral Ron en Jan plukken en eten ze op. Helaas geen tijd om een flinke portie te verzamelen.
    Henk denkt iets te zien bewegen in de bossen. Helaas geen ree of een wild zwijn, want daarop maak je hier meer kans. Regelmatig zien we plekken, waar ze hebben gewroet. Bij een enkele waterpoel hebben ze heerlijk in de modder gelegen. Een toppunt van zaligheid voor wilde zwijnen.


  • In de bossen lopen we voorbij Sprengen. Volgens het informatiebord zijn ze aangelegd tegen het einde van de 18de eeuw. Het grondwater is erg zuiver en kalkarm. Ze dienden voor het aandrijven van papiermolens. Nu nog gebruiken enkele wasserijen het water.
    In de richting van Laag Soeren horen we een stoomfluit. Het moet de locomotief zijn van de toeristische trein van Apeldoorn naar Dieren. De Veluwsche Stoomtrein Maatschappij heeft vroeger deze treinverbinding onderhouden. Helaas krijgen we de trein niet te zien.


  • Het spoor van de stoomtrein Een picknicktafel, gemaakt van stalen stangen, geeft een luchtige zitplek voor onze bezwete lijven. Het is intussen al flink warm geworden.
    Tussen Laag Soeren en Eerbeek passeren we inderdaad de kaarsrechte spoorlijn. De trein is dan al verdwenen.
    Een stukje verder bereiken we bij het Pannenkoekenrestaurant "De Brugkabouter" het Apeldoorns Kanaal. We steken de weg bij de verkeerslichten een beetje op z'n Nuenens, dus wat "dwers", diagonaals gewijze over.


  • Langs het kanaal staan gelukkig ook bomen, maar helaas voor ons zijn ze op verschillende plekken gekapt. In het begin van de middag en op het asfalt is de hitte enorm. Het zal dik boven de dertig graden worden vandaag.
    Het Apeldoorns kanaal Wij proberen toch van het kanaal en de omgeving te genieten. Enorme karpers van 50 tot 60 centimeter zwemmen traag en goed zichtbaar voorbij.


  • Het is flink afzien langs het kanaal en zeker bij dit weer lijkt de Middelste Molen, het eindpunt, steeds verder weg te liggen. Derhalve na een slok water, een korte pauze op een bankje langs het kanaal en met de blik op oneindig weer door. En warempel, sneller dan gedacht komen we om kwart over twee bij de auto van Henk. De molen blijkt slechts een paar honderd meter vanaf de bank te liggen!
Pieter geeft de feiten door van zijn Garmin: " Vier uur en vijf minuten gelopen over 17.650 meter". Zo volgen nog wat cijfers, maar helaas geen temperatuur en dat was zeker vandaag interessant geweest.
Wij doen de natte kleren zoveel mogelijk uit en droge aan. Vervolgens terug naar de Posbank. De weg vanaf De Steeg is net als vanmorgen prachtig en vlak voor de Posbank waan je je in het buitenland. We hebben toch wel een mooi landje!

Via Rheden en Arnhem terug naar Nuenen. Bij Café Schafrath op het terras is het goed toeven. We bestellen diverse bieren. De kasteleinsvrouw kent ons en vraagt: "Ook bitterballen? Een dubbele portie?". Reactie: "Uiteraard!!"
Het smaakt geweldig op deze snikhete en mooie wandeldag.


Terug naar boven