Vallestappers op het Maarten van Rossumpad

Arnhem - Posbank: 16 april 2013

VERSLAG FOTO'S

De zon schijnt. Prima wandelweer. Om acht uur aan de koffie bij Pieter en daarna met de nieuwe Volkswagen Golf van Pieter en de Citroen XM, bijna een oldtimer, van Wim naar Gelderland. Een prima rit naar de Posbank op de Veluwezoom, even ten noorden van Rheden. Vervolgens naar het startpunt nabij de warme bakker Reijnen aan de Kemperbergerweg in Arnhem. Om tien over tien starten we met de etappe van vandaag. Volgens de planning zal het ongeveer zeventien kilometer zijn.


We moeten goed opletten, omdat het traject nabij Arnhem is gewijzigd en er lopen andere wit-rode routes van onder meer de NS. De kaartjes bij de hand en via de Garmin GPS van Pieter krijgen we ook bijstand "van boven". Als we Pieter moeten geloven: "vanuit de hemel"!
Feitelijk is "de hemel" gevoed via internet door lopers, die af en toe behoorlijk zijn afgeweken van de route volgens het boekje van het Maarten van Rossumpad. Maar we komen er uit ook al lopen we soms wat om, maar op een andere plek wordt het goed gemaakt door een inkorting.
  • Koffie op de boomstammen Via het Landgoed Schaarsbergen voert de route ons langs Kasteel Zypendaal. Enkele omgezaagde bomen vormen een prima plek voor de eerste pauze. De vriend van Pieter, de blauwe reiger, laat zich zien, zoals vrijwel elke wandeldag.
    We wandelen door het park Sonsbeek in de richting van het ziekenhuis Rijnstate. Deze omgeving is bekend terrein voor Jan, omdat zijn dochter in die buurt woont. Na een kleine verwarring over de route vinden we snel het goede pad. We steken de N784, de Apeldoornseweg over naar park Klarenbeek langs de uitspanning De Steenen Tafel. Iets verder staat de stenen tafel letterlijk langs het pad.


  • Uitzicht op Arnhem Vanuit het park een mooi uitzicht richting het centrum van Arnhem en het dal van de IJssel. Het gaat hier flink glooien en komen hier op het hoogste punt van Arnhem, zo rond de 80 meter. Op een splitsing staat een gebeeldhouwde monnik, als verwijzing naar Monnikenhuizen.
    Na het park Klarenbeek moeten we door de wijk Monnikenhuizen. Een stukje wandelcorvee, maar gelukkig wordt het beter na de A12. We lopen onder een enorm hoge viaduct door en direct daarna een bosje in. De markering wijkt hier weer af van het boekje. Wij volgen het boekje. Bij een kunstwerk op een fluisterwal aan de rand van Velp/Rozendaal kunnen we lunchen. Het kunstwerk van staal bestaat uit een enorme bladen van een plant.
    Het valt op, dat veel honden worden uitgelaten door dames. Een dame is zo vriendelijk om van ons een fotosessie te schieten.


  • Het openbare schooltje De route voert ons langs de rand van Rozendaal. We passeren een kabbelend beekje en een mooi oud gebouw. Openbare School staat erop, maar of het nog in functie is niet duidelijk. We lopen langs een soort speeltuin voor paardjes en via een buitenwijk van Velp naar de Keienberg.
    Nabij de Ossenberg wandelen we langs een beek en worden we via borden gewaarschuwd voor overstekende padden. Inderdaad ze zijn met velen. Het worden er nog meer in en nabij een mooi gelegen vijver. Enkele padden torsen een vrouwtje op hun rug en samen zijn ze op weg naar de vijver voor een paringsfeest. In de vijver is dat hier en daar in volle gang. Een pad zwemt in de vijver met een blaadje op zijn rug. Hij is goed gecamoufleerd. Een infanterist?
Padden in actie: vrouwtje onder, mannetje boven Achteraf: Onze verslaggever Jan heeft de paddenliefde door een wat al te romantische bril bekeken.
In plaats van over galante mannetjespadden gaat het hier -zoals bij de meeste dieren- over dierlijk macho gedrag, waarbij het mannetje het vrouwtje bespringt om daarna de paringsdaad uit te kunnen voeren. Het vrouwtje torst het mannetje dus mee naar het water en niet andersom.
Voor verdere details zie Wikipedia met het complete verhaal.
  • De vijver van de parende padden Enkele banken staan uitnodigend op ons te wachten en daar maken we gebruik van. Het is heerlijk in het zonnetje, want het is echt fraai wandelweer vandaag. Ook hier weer padden. Een enkele pad moet zelfs twee vrouwtjes op zijn rug torsen.
    Het traject volgt een hele tijd de beek. Af en toe gaan we via een brugje van de ene naar de andere kant. Een mooi stukje langs Beekhuizen.


  • Nationaal park De Veluwezoom We klimmen nu voortdurend in de richting van de Zijpenberg. Op het hoogste punt houdt het bos op. Het Herikhuizerveld wordt meer open en sterk heuvelachtig. Over het pad door de heide gaan we naar beneden. In de zomer is het hier prachtig en zal het wel file lopen zijn. Wij hebben daar vandaag geen last van. Enkele wandelaars, maar voor de rest rustig.
    Onder een boom rusten we even uit. Daarna volgt het laatste stuk omhoog naar de Posbank. Het is behoorlijk pittig maar de ledematen en zelfs "het knietje" van Jan houden het vol. Nationaal park De Veluwezoom
Om kwart over drie en na 16.660 meter arriveren we op de Posbank.
De planning komt vandaag aardig overeen met de werkelijke afstand.

We gaan met de auto van Pieter naar het beginpunt om de auto van Wim op te halen. Vervolgens naar Nuenen en tegen vijf uur zijn we in Nuenen. Henk is net op tijd voor een afspraak, maar kan helaas niet mee voor het afsluitende biertje met bitterballen.

In Cafe Schafrath laten we ons verrassen door "een nieuw biertje" van het merk Omer na een gloedvolle en smaakvolle toelichting door de kastelein. Het is een heerlijk biertje en de bitterballen (...maar een portie), smaken als vanouds.

Terug naar boven