|
Vallestappers op het Maarten van Rossumpad
Lienden - Wageningen: 6 februari 2013 |
Het is slecht weer. Regen, natte en droge sneeuw. Het vriest een beetje en dan dooit het weer. Afijn, het lijkt geen goed wandelweer.
Pieter, onze weerman, zal het wel afblazen. Maar .... geen telefoontje van Pieter, dus toch maar door de regen en natte sneeuw naar
de koffie met peperkoek bij Pieter.
Pieter: "Hoe zo, afblazen? Straks schijnt de zon!"
Ieder denkt het zijne ervan, maar we vertrekken wel. Helaas gaat de rit niet zo vlot. Na de drukte richting Eindhoven sluiten we al
in de buurt van Son aan in de file.
Pieter: "Er staat een file tot Veghel-Noord" en we kunnen niet meer van de A50 af.
In de buurt van Veghel rijdt het inderdaad vlotter tot de Waalbrug bij Nijmegen.
Weer een file nu tot en met Grijsoord. We kunnen nog
net de afslag naar de A15 pakken en rijden bij afslag 37 via Zetten en Randwijk naar het Lexkesveer. Dit verloopt vlot en aan de
andere zijde zijn we vrijwel meteen bij het geplande eindpunt, de Veerweg in Wageningen. Snel rijden we via de N225 naar Rhenen en
via Kesteren en N320 naar Lienden. Ondanks de file vertrekken we toch nog om tien over half elf voor onze zevende etappe.
-
En ........ het is zonnig geworden. Pieter: "Ik had het toch gezegd!" In de loop van de dag krijgt hij regelmatig een pluim op zijn pet,
want het is geweldig wandelweer. En ........ een grote wens om eens door een besneeuwd landschap te wandelen wordt gehonoreerd. Hier ligt
een pak meer sneeuw dan in het Nuenense.
Woorden schieten dan tekort. De foto's vertellen meer! De route gaat over een dijk langs de Oude Rijn. In Kesteren vinden we in een
plantsoentje met speeltoestellen een balk, die als zitplaats gaat dienen. Heerlijk in de zon en in de sneeuw genieten we van de lekkere
koek van Wim.
-
Daarna lopen we naar de de hoge brug over de Nederrijn tussen Kesteren en Rhenen. Vanaf die hoogte hebben we een fraai uitzicht over de
Nederrijn met zijn vrijwel vol gelopen uiterwaarden, want het water staat flink hoog.
Links de prominente kerktoren van Rhenen en rechts de weidsheid van de uiterwaarden met de bossen van de Grebbeberg op de achtergrond.
Prachtig!
-
Aan de Utrechtse kant weer terug naar de Nederrijn en na een klein stukje een fikse klim omhoog, de Grebbeberg op. Tussen de bomen door
glinstert het water van de rivier in de zon. Wat een dag en wat een verschil met de vorige etappes, die vaak door de saaie polders van de
Betuwe liepen. Dus nu: GENIETEN!!
Hier op de Grebbeberg vind Henk een prima bank om te rusten, te lunchen en het panorama te bewonderen.
-
Verder moeten we, al zou je hier willen blijven plakken vanwege het schitterende uitzicht. Langs de Koningstafel gaat de route over de
Grebbeberg richting het Ereveld, waar gesneuvelde militairen begraven zijn van de slag om de Grebbeberg in de meidagen van 1940. Een
vergeefse strijd!
Via een rustig dalend pad komen we uit bij De Blauwe Kamer, een Natuurreservaat.
Een modderig pad brengt ons uiteindelijk naar een asfaltweg, die ten zuiden van Nude door de velden naar Wageningen loopt. Dit is meteen
ook een stukje wandelcorvee. Ron: "Het lelijke zal ik ook maar vast gaan leggen op de gevoelige plaat", een groot kassencomplex.
Daarna nog een lastig stuk langs industrie met regelmatig passerende grote opleggers.
-
Jan is voortdurend in de achterhoede te vinden. Hij heeft zichtbaar last van zijn knie. Na de haven staat een bank boven op de dijk en
daar maken we gebruik van om even uit te rusten.
Vraag aan Jan: "Hoe gaat het?" De reactie is niet zo optimistisch: "Ik vind het niet erg om de kortste route naar de auto te pakken, via
dat fietspad hier achter. Het scheelt gauw twee kilometer".
De wandelmaten: "Forceren heeft geen zin!" en de route over het fietspad langs de Bovenste Polder onder Wageningen is redelijk en voorkomt
wellicht problemen met het hoge water, maar dat zullen we niet weten. Pieter: "Voor deze keer ga ik akkoord, dat we een stuk afsnijden!"
De verkorting lijkt geen invloed te hebben op de afstand volgens de GPS van Pieter. De geplande 18 kilometer staan uiteindelijk toch op
de Garmin: 18.330 meter.
Wim: "Pieter, loop jij onderweg regelmatig op en neer en heen en weer?".
In elk geval hebben we deze afstand afgelegd met een gemiddelde van 4,9, hetgeen ondanks de knie van Jan nog meevalt.
Om tien over drie gaan we met Henk's auto naar Lienden en vervolgens samen, deze keer zonder files, via de A15 en de A2 naar Nuenen en
leggen aan bij Café Schafrath.
Henk heeft nog net genoeg tijd om mee te genieten van de bieren en de bitterballen. Bovendien trakteert hij in verband met de
Postcodekanjermeevaller!
Het cafe wordt gereed gemaakt voor de carnaval, dat komend weekend ook in Nuenen los barst. Wellicht om die reden geeft de kastelein een
rondje aan ons cadeau.
Hardstikke bedankt!!!!
Terug naar boven
|
|