Vallestappers op het Maarten van Rossumpad

Heesselt - Kapel-Avezaath: 8 november 2012

VERSLAG FOTO'S

Eindelijk zitten we aan de koffie met koek bij Pieter.
Begin dit jaar is de knie van Jan onwillig geweest en de afgelopen maanden is de achillispees van Henk de boosdoener. Aangevuld door andere meer plezierige redenen als vakanties zijn we nu precies acht (!) maanden verder.
Pieter zou zeggen: "Ja, ja, het leven van een lange afstandswandelaar gaat niet over rozen".
In elk geval gaan we het vandaag proberen.
Koe op poten Files van Nuenen naar Eindhoven en daarna naar Den Bosch zorgen voor een behoorlijke vertraging. Onderweg ook wat nattigheid, maar bij de start om tien over half elf in Heesselt is het nagenoeg droog.
  • Direct de Waalbandijk op en daar staan we oog in oog met een enorme roodbonte koe. Een hoog onderstel zorgt er voor, dat de koe ook bij hoog water prima te zien is.
    Koos van Zomeren denkt daar het zijne van en schreef in 2003 daarover een gedicht, dat op de dijk staat :
    "....geef mij maar een gewone koe ....".
    Het is in elk geval wel een imposant beest.

    Wij genieten van het uitzicht van de uiterwaarden met op de achtergrond de Waal. Een eindje verder gaan we voor een ommetje via een overstapplankje de weiden in en komen bij de Waal uit.
    Veel schelpen op de strandjes langs het water en weinig vrachtschepen op de Waal. Komt dat door de economische crises?


  • Koffie aan de Waalbandijk We lopen terug tot de dijk en wandelen onder langs de dijk verder. Bij een oversteek met traptreden genieten we van een pauze met een heerlijke stroopwafel van Wim.
    Op de dijk richting Varik met de toren en de molen van Varik.
    De route door de Stiftsche Uiterwaarden is gelukkig begaanbaar. Een prachtig stuk.


  • Terug op de dijk lopen we langs Ophemert. Hier moeten we helaas de Waal achter ons laten. Bij gebrek aan een picknicktafel stelt Jan voor op een tuinmuur te gaan zitten van "zijn tuin", althans op het huis staat "JAN's HOF".
    Een mevrouw, die haar viervoeter, een Bennersenner, uitlaat is bereid een foto van ons te maken. Lunch langs de straat
    Ze maakt van de gelegenheid gebruik om een uitgebreid praatje te maken. Wel wat lang vinden wij en daarom maken we aanstalten te vertrekken.


  • Verschillende keren komen we het bordje Ophemert tegen. Pieter: "En nu wil ik het niet meer zien!" En inderdaad lukt dat, want via een fraaie laan langs een landgoed (Kasteel, staat er op het routekaartje) laten we Ophemert achter ons.
    Het hele stuk tot Wadenoijen kunnen we snel samen vatten als wandelcorvee. Echter niet aan te ontkomen als je van A naar B wilt lopen. Wel zien we in de verte een goederentrein over de Betuwelijn rijden. Voor ons bijzonder, want zo vaak zie je ze niet vanuit een auto.


  • Betuwelijn In Wadenoijen linksaf richting Kapel Avezaath, waarbij de Linge wordt gepasseerd. In het gehuchtje direct links aanhouden en op naar de A15 voor het laatste pittige stuk. De knie van Jan en de pees van Henk laten zich voelen, maar ze houden vol!
    Bovenop de viaducten van de autobaan en de spoorlijn zien we zowaar twee (!) goederentreinen. Overigens wel aan de korte kant.
    Direct na de viaduct stelt Pieter voor: "We kunnen hier naar beneden, dan snijden we een stuk af". Een voorstel, dat eigenlijk tegen zijn principes is, maar hij wil de twee "kreupelen" van dienst zijn! Echter Henk en Jan zien het niet zitten om over het steile stuk naar beneden te schuiven. Dus het rondje maar braaf lopen volgens het boekje.
Enkele honderden meters verder staat de auto van Jan langs de Laageinde geparkeerd. Na ruim 18 kilometer komen we daar om vier uur aan.
We maken ons gereed om naar Heesselt te rijden en daarna met twee auto's richting Nuenen: "Op naar Schafrath voor een heerlijke pils met bitterballen".

De terugrit verloopt veel vlotter dan heen en bij Schafrath worden we als "oude" bekenden ontvangen en laten het ons heerlijk smaken.


Terug naar boven