Vallestappers op het Maarten van Rossumpad

Hurwenen - Heesselt: 8 maart 2012

Onze wandelgroep is geteisterd door slecht weer op geplande wandeldagen, een onwillige knie van Jan en door enkele vakanties van wandelmaten. Eindelijk na vier maanden weer op pad!!

Behoorlijk vroeg in de morgen aan de gebruikelijke koffie met koek bij Pieter. Daarna op weg naar het einddoel van deze etappe, Heesselt aan de Waal. De auto van Henk geparkeerd bij het kerkje van Heesselt en met Ron zijn auto terug naar het beginpunt aan de andere kant van de Waal, Hurwenen. Wij starten om 10.00 uur.

We lopen over het fietspad op de Waalbandijk richting Zaltbommel. Helaas niet door de Hurwenensche Uiterwaarden, want die zijn van oktober t/m april niet toegankelijk. Het uitzicht op de dijk over die uiterwaarden maakt veel goed. Graslanden met veel water en heel veel ganzen, prachtig. En .... het weer laat zich ook van z'n goede kant zien. Al flink wat zon en een niet te harde wind op kop.
De Waal blijft voorlopig voor ons verborgen. Wel verraadt de Martinus Nijhoffbrug bij Zaltbommel de ligging. Vier machtige pijlers met hun tuidraden markeren de ligging van de rivier aan de westelijke horizon.

Voorbij de Hurwenensche Kil, een watergeul in de uiterwaarden zien we langzamerhand de Waal opdoemen. Er is behoorlijk druk scheepvaartverkeer. Af en toe lukt het om met wat handgeklap een zwerm ganzen te doen opvliegen. Een fraai tafereel boven de uiterwaarden en de rivier.
We passeren via viaducten de spoorlijn en daarna de A2 van Den Bosch - Utrecht. Redelijk beschut vinden we een zitplaats op een trap langs het fietspad. Vanaf de dijk hebben we een mooi zicht op Zaltbommel met de watertoren en de stompe toren van de Sint Maartenskerk.

Na een korte pauze steken we de Waal over. Wij lopen over het weggedeelte, dat is bedoeld voor langzaam verkeer. Naast ons raast het drukke autoverkeer over zes rijbanen. Af en toe groet een vrachtwagenchauffeur ons met een autotoeter en wij zwaaien terug. Op en vanaf de brug hebben we een mooi zicht op imposante pilaren en natuurlijk op de Waal zelf met links Zaltbommel. Net een schilderij. Op deze manier valt de oversteek langs de drukke weg nog redelijk mee.
Ongeveer een kilometer voorbij de brug gaan we rechtsaf onder de A2 door en pal na een benzinestation opnieuw rechts in de richting van het fraaie kerkje van Waardenburg, dicht bij de Waalbandijk. We lopen nu in oostelijke richting langs de Waal en dus met de wind in de rug.
Na een bewaakte spoorwegovergang hebben we een mooi uitzicht over de uiterwaarden met vlak naast de dijk een mooi landschap met knotwilgen. Ron kan hier zijn hart ophalen, want hij heeft iets met knotwilgen. Zo te zien terecht!

Het Hollandse plaatje wordt helemaal compleet met de molen van Waardenburg uit 1780 pal langs de dijk. Verderop een bank op de dijk. Ideaal om te pauzeren, maar helaas te ver voor ons. We moeten namelijk links de dijk af in de richting van het kasteeltje van Waardenburg. Gezien de geparkeerde auto's zal het wel dienst doen als conferentieoord of zoiets. Die tijd hebben wij gehad. Wij hebben voldoende aan een picknicktafel, vlak bij het kasteel.
We eten hier onze boterhammen op, terwijl we genieten van het uitzicht: het kasteeltje, enkele dikke ganzen in de wei en zowaar ook de vriend van Pieter, een reiger, een eindje verderop, goed verscholen tussen het riet langs een sloot. Een hond komt vriendschappelijk rondsnuffelen of er nog lekkers valt te bietsen. Het baasje roept hem tot de orde. Precies boven het hoofd van Pieter dansen wat muggen en af en toe komt de zwerm naar beneden en gevaarlijk dichtbij. Pieter: "Ik heb de deed vergeten!" We hebben het prima naar onze zin, maar dat blijkt niet uit de foto! Onze vrouwen vinden achteraf, dat we maar verveeld zitten te kijken. Helaas zijn we niet zo goed in poseren.

Verder gaat het weer. Vergeetmenietjes staan al in bloei en ook het geel van het Klein Hoefblad is er al. Al wandelend is Wim met zijn mobiel bezig en loopt prompt verkeerd. De route gaat naar rechts en Ron moet hem corrigeren. Via mooie paden lopen we naar het volgende kasteeltje bij Neerijnen. Onderweg een mooi zicht terug naar het net gepasseerde kasteel.
Enkele hoveniers hebben een fruitboomgaard op stam gesnoeid. Volgens één van hen is het een waardevolle boomgaard met diverse fruitsoorten en één enkele boom draagt zo ongeveer 300 kilo. Het snoeiwerk is een hele klus, die zo te zien geklaard is. Alleen het hout nog opruimen.
Het kasteel van Neerijnen doet nu dienst als Gemeentehuis. Bij het kasteel ook een mooi zicht op de kerk van Neerijnen. Deze is geel. Die van Waardenburg was wit.

Vlak voor de ophaalbrug links af en daarna lopen we over een redelijk nat, maar verder goed begaanbaar pad. We komen uit bij een boerderij en gaan daar rechts over de Repelsestraat. Na een dikke kilometer weer op de dijk langs de Waal. Hier van hetzelfde (mooie) laken een pak: uitgestrekte uiterwaarden, veel ganzen en een route door de uiterwaarden, die we in dit jaargetijde dus niet mogen lopen. Op de kaart is vermeld, dat in de winter een brug wordt weggehaald! Dus verder via de dijk.
Een eind voorbij Opijnen dan toch een heel stuk door de uiterwaarden. Dit pad door de Heesseltsche Uiterwaarden geeft een compleet voorjaarsgevoel. Vrijwel geen wind en een heerlijk zonnetje. Op dit pad hebben we, en dat komt meer voor, een zogenaamd "plasmoment". Even allemaal langs de kant een boom zoeken en goed mikken en gelijktijdig genieten van de natuur.

We vervolgen het pad en slaan linksaf na een waarschuwsignaal van het GPS-apparaat van Pieter. Er is geen markering te bekennen, maar alles komt goed. We lopen terug naar de dijk, steken over en lopen Heesselt in. Een paar honderd meter verder is de kerk tussen de bomen door al zichtbaar.

Om tien over drie bereiken we het eindpunt van vandaag na een afstand van 16980 meter. Ondanks de slechte knie van Jan is het gemiddelde toch nog 4,3 km per uur en dat valt eigenlijk nog mee. Jan reageert op de vraag hoe het is met de knie dan ook met "Hij zit er nog aan!". Overigens weet Pieter nog een waardevol gegeven uit zijn GPS te peuteren "Het is hier één meter boven NAP!" Eerder vandaag was het regelmatig enkele meters daaronder.

De schoenen worden snel verwisseld en we halen de auto van Ron in Hurwenen op. Daarna gezwind naar Nuenen om onze wandeling na zo'n lange tijd te vieren met de gebruikelijke bieren en 24 heerlijke bitterballen. Om ze eerlijk te kunnen verdelen brengt onze lieve waardin nog speciaal één bal extra na. Heerlijk!

Terug naar boven