Vallestappers op het Hertogenpad

Nieuwkuijk - Den Bosch: 27 juli 2011

Vandaag de vierde en meteen laatste etappe van het Hertogenpad van het gedeelte Breda - 's-Hertogenbosch.
Dit keer niet zoveel kilometers. Dat is gunstig want we hoeven daarom niet zo vroeg te vertrekken en komen toch mooi op tijd aan in 's-Hertogenbosch.
Om half twaalf zitten we aan de koffie met de vertrouwde koek bij Pieter en Henny. Ron's vrouw Ieteke is er ook bij, want zij brengt ons naar het beginpunt van deze etappe in Nieuwkuijk. Wat een luxe!!
Het is wat zwoel weer. Onderweg al een behoorlijke bui, maar zoals Pieter, onze weerman, pleegt te zeggen "We zijn geen watjes" rijden we toch door.
Bij de Emmamolen in Nieuwkuijkmaken we ons gereed voor de wandeling. Ieteke maakt nog een "staatsiefoto" en om half één beginnen we aan deze slotetappe:

Nabij Nieuwkuijk en Vlijmen gaat het over een fietspad op de Heidijk, een oude Maasdijk. We passeren een vrijwel onzichtbare plas aan onze linkerzijde. Ron doceert "Dat is een wiel, een restant van een dijkdoorbraak in 1880. Het is vijftien meter diep en de mensen zijn destijds naar de Vliedberg gevlucht". Wij: "Zo je hebt je huiswerk goed gemaakt". Ron: "Het staat in het boekje!
Op deze mooie met bomen en struikgewas begroeide dijk pauzeren we voor de lunch. Eveneens op deze dijk komen we een stel uit ons dorp Nuenen tegen. Even gekletst. Zij lopen een andere route over grensdijkjes van St. Michielsgestel naar Breda. Na een "Houdoe" vervolgen we onze routes.

Nabij Vlijmen verlaten we de Heidijk en slaan rechtsaf. De route gaat hier over de voormalige spoordijk. Over deze dijk liep de spoorlijn van 's-Hertogenbosch naar de Langstraat. Pieter: "Het kan best al in de jaren dertig van de vorige eeuw zijn aangelegd". Een informatiebord deelt ons verrassend mee, dat aanleg is begonnen in 1888. Ondanks overstromingen en muggenplagen reden in 1890 al de eerste treinen naar de Langstraat. Eigenlijk voor die tijd een snelle aanleg, want de spoorlijn loopt dwars door een moeras en watergebied, de Moerputten en de pijlers waren zelfs geschikt voor dubbelspoor. Dat is er echter nooit van gekomen want in 1987 is begonnen met de sloop van het enkele spoor, maar de bruggen zijn gespaard gebleven en nog maar zeer recent zijn een brug van 33 meter over de Bossche
sloot, de Venkantbrug, en een brug van 600 meter (!), de Moerputtenbrug, gerestaureerd. De spoorrails liggen nog op de bruggen. Wij hebben een riant looppad over de stalen platen tussen de rails. Het moet veel geld gekost hebben, maar mede dankzij een subsidie van Europa is het gelukt en zal het Rijksmonument nog lang kunnen pronken.

Op de spoordijk staan grote bramenstruiken met veel rijpe bramen. Jan en Ron kunnen ze uiteraard niet laten staan. We denken verder te kunnen lopen, maar een hekwerk dwars over de dijk verspert een doorgang.Nabij de Honderdmorgensedijk moeten we de spoorlijn verlaten. Een smal pad langs de velden en parallel aan de dijk brengt ons weer bovenop de spoordijk.
Bij het nieuwe Jeroen Bosch Ziekenhuis verlaten we de spoordijk definitief en lopen over een oude weggetje achter het ziekenhuis verder. In een kleine weide lopen enkele kleine paarden, zeg maar pony's. Pieter: "Dat jonge ding is bijna geschikt als huisdier". Het laat zich overigens niet gemakkelijk aanhalen.

Vanaf de westelijke Randweg van Den Bosch wandelen we onder meer via het Westerpark richting station. Deze buurt kennen we niet zo goed. Ze is zo te zien de laatste jaren flink opgeknapt met vlakbij het station een fraaie waterpartij met moderne appartementgebouwen.
Een roltrap voert ons naar boven, waar we het station om tien over half vier met een voetbrug kunnen passeren. Hier is de laatste jaren veel ten goede veranderd. Aan de stadszijde van het station, via een mooie wandelpromenade naar de Bossche Binnenstad. De mooiste Binnenstad van Nederland, zoals ze zelf zeggen en dat klopt.

Vlak bij het station prijkt de vergulde draak. In de vorige eeuw, maar feitelijk nog niet zo lang geleden, ging al het verkeer vanuit het zuiden naar het noorden en omgekeerd hier onder door. Het is bijna onvoorstelbaar.
Wij gaan via de vrij rustige markt naar de Sint Jan, waar Henk op ons wacht. En jawel hoor, vrijwel onder de toren staat hij. Wij roepen hem, maar het dringt niet tot hem door. Hij kijkt naar alle richtingen behalve waar wij vandaan komen. Na een hartelijk begroeting gaan we om vijf voor vier naar het naastgelegen terras aan de Parade, waar nog een tafel vrij is. Wij hebben precies 11870 meter gelopen met een gemiddelde van 4,2, gemeten door de GPS van Pieter.

Heerlijk in de zon genieten we van trappist, wit bier en Straffe Hendrik uit Brugge. Een stel naast ons uit het Drentse Roden maakt een foto van onze groep. Jan maakt ook een foto van hen en belooft de foto's per e-mail op te sturen (helaas lukt dat niet, omdat het opgegeven e-mailadres niet goed is).

Verdiende beloning

Vanaf het terras is de Korte Putstraat dichtbij. Het is "DE straat" in 's-Hertogenbosch als het om gezellig eten op een terras gaat. De Visserij heeft onze voorkeur, maar men doet moeilijk over de tafel, waar wij graag aan willen zitten. De oplossing: oversteken naar "Tante Pietje", waar het bordje GERESERVEERD vlot verdwijnt met de mededeling "Dat was voor jullie", terwijl wij niets gereserveerd hebben!

DE straat van Den Bosch

In de straat is het als vanouds gezellig. Het eten smaakt prima. Ook voor Ron, die prompt een nieuwe vleesschotel krijgt, omdat de eerste niet geheel goed was: "Chapeau"! Het weer en de temperatuur zijn goed, dus uitstekend terrasweer. Ook de muziek van een straatbandje ontbreekt niet. Het verhoogt de sfeer in de straat en het zou zo maar Zuid-Frankrijk kunnen zijn.

Na het nuttigen van "koffie met….." kunnen we met Henk meerijden naar Nuenen. Een reusachtige meevaller. De meevaller wordt nog groter, omdat voorbij Vught de lucht inktzwart wordt en inderdaad even later het regenwater met bakken tegelijk uit de lucht valt. En dat blijft zo tot in Nuenen.
Henk brengt ons geriefelijk thuis en zo is er een geweldig slot gebreid aan een heerlijke wandeldag. Om Pieter's woorden te gebruiken:

"We hebben het heerlijk afgehecht in 's-Hertogenbosch"

Terug naar boven