Vallestappers op het Hertogenpad

Breda - Dongen : 8 maart 2011

Helaas, gaan we dit pad met z’n vieren doen in plaats van met vijf man. Henk moet afhaken, omdat hij vorig jaar een zeer vervelende operatie heeft ondergaan. Alles leek voorspoedig te verlopen, maar daarna zijn er toch enkele lastige complicaties opgetreden, waardoor zijn herstel langer gaat duren dan verwacht.
Henk: “Jullie moeten maar gewoon een pad zonder mij lopen, want het herstel gaat veel te lang duren. Straks zien we wel weer verder of ik nog mee kan op een volgend pad”.
Hier hebben we, de andere vier Pieter, Ron, Wim en Jan, veel moeite mee gehad, want het devies “Met z’n vijven wandelen of niet!” moest daardoor helaas worden gebroken. “Henk, we doen ons best en lopen, om zo maar eens uit te drukken, ook voor het herstel van jouw gezondheid”.

Om negen uur aan de koffie met koek bij Pieter. Dat is wel weer als vanouds. Daarna met de auto naar de Dongen. De auto van Ron geparkeerd aan de Middellaan, vlakbij de bushalte. We gaan namelijk met de bus naar het centrum van Breda en voorkomen daarmede het lastige parkeren in de binnenstad en kunnen met één auto rijden.

De bus is keurig op tijd en brengt ons voor zes strippen de man naar de Sofialaan in Breda. Daar ligt het park Valkenberg vlak bij. Op het terras van een kiosk in het park drinken we een kop koffie, heerlijk buiten, in de zon. Het is wat fris, maar het belooft een prima wandeldag te worden. Goed geregeld, Pieter!!

De juffrouw van de Kiosk wijst ons, waar de Boschstraat te vinden is: “Een prettige wandeldag!”.

En met deze wens lopen we tegen elf uur door het park naar het beginpunt van deze eerste etappe:

Het is carnavalsweekend en in de Boschstraat is dit goed te zien. De Stadsreiniging moet haar werk nog doen, dus de rotzooi levert nu nog een "mooi" plaatje op.
Een stukje centrum, uiteraard niet te vermijden, daarna langs de Singel met aan de overkant de welbekende Koepel, de strafgevangenis van Breda. De makers van het pad hebben vervolgens best een aardige route gevonden door een plantsoenstrook en na wat zig-zaggen lopen we zelfs een stuk langs het water.

Via een woonwijk komen we bij de oude weg naar Teteringen en lopen langs de te koop of te huur staande vestiging van Hero. Vervolgens het spoor over en de stad uit over een mooie landbouwweg. Met wat bochtenwerk geraken we onder de ring van Breda-Noord door en lopen richting het Cadettenkamp. Het oefenterrein van de Kadetten uit Breda, de officiersopleiding van het leger, lijkt een klein beetje op de Loonse en Drunense Duinen.
Weer wat slalommen om onder A27 door te komen, waarna we bij het begin van de Boswachterij Dorst bijna verkeerd lopen. Na een honderd meter hebben Ron en Jan het in de gaten en dus zitten we weer snel op de goede route. Prima weer met een heerlijk zonnetje en uit de wind is het al geschikt om een trui en dergelijke uit te doen. Ergens in de boswachterij vinden we een plekje om even te pauzeren voor de meegebrachte koffie en een koek van Wim.

De markering is hier niet overal even duidelijk en in plaats van een kleine omweg volgens het boekje lopen we rechtdoor en komen uit op een gebied met oude leemputten. Enkele natuurbeheerders op vier poten liggen uit te rusten en te herkauwen, vlakbij een groepje mensen op een bank, heerlijk in de zon.
Een mooi gebied, waar wij pardoes het pad in de verkeerde richting nemen, omdat we hier vlak voor een stukje verkeerd hebben gelopen. Eigenlijk lopen we terug naar Breda, maar dat hebben we al snel in de gaten. Een wandelaar van het Hertogenpad waarschuwt ons voor een zeer slecht stuk verderop richting Dongen: "Ik hoop, dat de twee dames, die ik net zag, daar doorheen geraken. Ik raad het jullie ook niet aan". Jan: "Jij bent er toch ook door heen gekomen!". Wij raadplegen de kaart en Wim besluit, en wij sluiten ons daarbij aan, om langs de andere zijde van de leemputten te wandelen en zo verderop op de goede route te komen.

Vlakbij het natuurbad Surae blijkt het lastiger te zijn om die goede route op te pikken dan we hadden gedacht. De markering is verwarrend, maar dat komt natuurlijk ook, omdat we eigenwijs onze eigen route hebben gekozen. Na wat dubben en zoeken zitten we weer op de goede route, de Suraeweg.
Na een flink stuk Boswachterij komen we uit op een parkeerterrein en vinden daar een bankje om te pauzeren en onze boterham op te eten. Het is het parkeerterrein bij Gasterij De Seterse Hoeve. Een mooie uitspanning, maar uiteraard en gewoontegetrouw lopen we stug door: geen alcohol onderweg!

We steken de N631 oftewel de Vijf Eikenlaan over. Aan de andere kant ligt camping "'t Haasje" en daar gaan we linksaf een bos en natuurgebied in, waar het dan zo nat moet zijn. We zullen zien. Een stukje verder begint het inderdaad flink nat te worden op het pad. We kiezen een droog stuk tussen twee sloten, parallel aan het pad. Het is hier goed lopen, echter aan het einde wordt het door ons gekozen pad verspert door te brede sloten. Terug! En nu moeten we toch via het zeer natte en modderige pad verder zien te komen.
We zien geen vastzittende vrouwen, dus wij zullen er ook wel door heen geraken. Maar, het moet gezegd, onze vriendelijke medewandelaar had wel gelijk. Het is bijna niet te doen, maar zonder modderpakken en natte voeten modderen we ons er door heen. Afijn de foto's zeggen hier meer dan woorden.
Na dit natte stuk een mooi stukje natuur met een typisch "kunstwerk", midden op een weide. Waarom en waarvoor is niet duidelijk, maar het ziet er wel aardig uit. Ergens vinden we hier een bankje voor een pauze en zoals wel vaker in deze omgeving wordt de rust even verstoort door hefschroefvliegtuigen van Gilze-Rijen.

Wij lopen verder door een wat heuvelachtig terrein en langs een zandvlakte richting Wilhelminakanaal, vlak voor Dongen. De brug, waar we vanmorgen met de auto overheen zijn gekomen, wordt gestut door een serie pijlers, die best aardig beschilderd zijn. Bij de brug via een trap naar de weg boven en zo naar de andere kant van het kanaal.
Daar direct naar beneden om vervolgens over de oude Rijensestraatweg Dongen in te lopen. Bij een zijweg, de Planetenlaan, is het eindpunt van de etappe van vandaag. Hier gaan we linksaf door de woonwijk naar de Middellaan, waar de auto van Ron op ons staat te wachten. Mooie velden met krokussen staan in de plantsoenstroken te pronken en kondigen uitbundig de lente aan. Om kwart voor vijf en na 18900 meter bereiken we de auto van Ron, die inderdaad trouw op z'n baas staat te wachten.

Het is carnavalsdinsdag en dus is het geen goede dag om in Nuenen bij Schafrath de wandeldag op de ons bekende wijze te besluiten, geen zitplaatsen!
Na kort overleg besluiten we terug te rijden en aan te leggen bij Gasterij De Seterse Hoeve, waar we vandaag langs zijn gekomen. Het is een goed besluit, want we worden in een gezellige, keurige zaak ontvangen en genieten daar van een heerlijke pils en natuurlijk de welbekende bitterballen.

"Proost", en Henk: "vooral op jouw gezondheid!!!"

Terug naar boven