Vallestappers op het Brabants Vennenpad

Boxtel - Moergestel : 14 juli 2006

Vandaag vroeg op pad !!Onze weercoördinator, Pieter, heeft mooi weer voorzien en dat is het ook. Daarom al om zeven bij Pieter aan de koffie. Buiten een strakke blauwe lucht en een temperatuur van een graad of 14. De tocht gaat door de Kampina en daarom zijn voorbereidingen getroffen tegen muggen en dazen. Henk heeft pas nog door de Kampina gelopen, is flink gestoken en is daarom vandaag in "het lang". De rest waagt het e r maar op en is in "het kort". We zien wel. Om twaalf over acht staan we aan de meet op de Parallelweg Noord in Boxtel, daar waar we op 17 maart zijn geëindigd. In de tussentijd hebben we etappes van het Pieterpad gelopen en zijn er enkelen met vakantie weg geweest.

Na twee spoorwegovergangen gaan we al snel via de Kalksheuvel in de richting van de Kampina. Na passage van de Kleine Aa en een kapel komen we op het Kerkpad, dat al slingerend over de heide gaat, met hier erg veel gras.
En dan ineens staat links, een eindje van het pad af, een koe met een jong kalf. Ze heeft zich afgezonderd van de kudde, kijkt ons argwanend aan en neemt zelfs met een dreigende houding aan. De hoorns zijn te groot voor een confrontatie en ook volgens de regels komen we niet dichterbij. Ze likt het jong een keer en wij lopen door de Melaniedreef op.

Na een paar honderd meter komen we weer uit op een heide, hier met minder gras. De dopheide bloeit al. Ook de struikheide staat hier en daar in bloei en dat is aan de vroege kant. Mooie vergezichten en we vragen ons af of er nog water in de vennen zou staan na de droogte van de laatste maanden.
In het Kromven in elk geval wel, maar het ven iets verder is droog gevallen. Bij de Belverse Baan lopen we een klein stukje over het Pelgrimspad, dat we in 2003 hebben gelopen. Om precies te zijn op 28 februari kwamen we over dit stuk. Een flink gedeelte langs het Belvers ven is opgeschoond en kaal gemaakt, waardoor je op dat punt nu een vrij uitzicht hebt op het ven.

We lopen langs bosranden en komen uit op een asfaltweg, de Rosepdreef en pauzeren even bij de brug over de Rosep. Na passage van het Natuurvriendenhuis Morgenrood gaan we over bospaden naar het Aderven. Het ven ligt fraai in de zon met mooie waterlelies. Vlak langs de kant springen kikkers in het water en zij zijn na enkele zwemslagen verdwenen onder de planten. Het is hier echt genieten.
Behalve waterlelies staan er meer bloemen. Wim ziet een fraai geel exemplaar en maakt een foto ervan. Later leest Wim in het Algemeen Dagblad, dat het gaat om het Jacobskruiskruid, een uiterst giftige plant. Het is vooral gevaarlijk als het terecht komt in hooi of kuilvoer. In natuurlijke vorm weten dieren uitstekend, dat ze deze plant niet moeten eten.

Verder maar weer. Ron en Jan raken wat achterop, omdat ze bosbessen plukken. Ze verschillen wel wat in grootte, maar ze smaken prima. De anderen hebben het niet zo op natuurproducten.
Bij het Achterste Goorven is mooi uitzichtpunt aangelegd met een bank, waarvoor Wim speciaal wordt bedankt door Lia en Bertus, maar onze Wim kent die niet. We maken gebruik van de bank om onze boterhammen op te eten.

We gaan weer verder door de bossen en langs de vennen van Oisterwijk.
Het fraaie boshuis "Venkraai" laten we links liggen, we kunnen de verleiding weerstaan.
Na de brug over de Achterste Stroom verlaten we de officiële route, die via het station van Oisterwijk gaat. Ons eindpunt ligt vandaag net voorbij Moergestel en daarom pakken we een smal pad langs deze Stroom. De brandnetels zijn gelukkig nog redelijk te passeren. Het is overigens wel een fraai stuk. Bij de eerstvolgende brug gaan we aan de andere kant verder en na een zandvang komen we uit op een asfaltweg. Een klein stukje verder zitten we weer op het Vennenpad en gaan daar meteen linksaf met een brug over de Reusel en daarna over het terrein van het Pedologisch Instituut De Hondsberg, het is een opleidingsinstituut. Het is fraai gelegen en aan de andere kant wandelen via fraaie lanen naar het gebiedje Oude Hondsberg. Hier pauzeren we even bij een stukje open terrein met veel bosbessenstruiken. Jan en Ron gaan echter niet plukken. Het is ook al aardig warm geworden en aan de rand staan of zitten we in de schaduw.

Verder maar weer en via de Hooge Braaken komen we weer uit bij de Reusel.
Helaas recht getrokken en het water wordt opgestuwd gezien het hoogteverschil met het water in de naastgelegen sloot. In de volle zon is het toch lekker wandelen met een aardig briesje in de rug. Wim moet zijn hoed tegen de zon vasthouden. Het gemaaide gras ligt op de dijk en dat bemoelijkt het lopen wel. Henk ziet een flinke vis wegschieten onder de bladeren van de gele plomp, die hier volop aanwezig is. Is het een karper of een snoek? Behalve vele kleine visjes zien we de grote niet meer.

Na een dikke kilometer komen we bij de bebouwing van Moergestel. Op een huis een schilderstuk met als titel "Toren nog in zicht..!" en dat klopt inderdaad. Zijn ze van plan daar ergens hoogbouw te plegen, waardoor de toren vanaf dat punt niet meer te zien is? Wij lopen langs de buitenrand van Moergestel en vlak bij de viaduct zien we een wipmolen staan, die je eerder in de Alblasserwaard of zo zou verwachten.. Vlak daar achter is het eindpunt van vandaag, de carpoolplaats bij de viaduct over de A58, waar we om twee uur precies aankomen. Het is intussen wel behoorlijk warm geworden, maar het briesje heeft onderweg voor prima wandelweer gezorgd.

Op de terugweg parkeren we de auto in Oisterwijk en vinden op het terras van De Dorpsherberg een fijne plek in de schaduw. We genieten van verschillende soorten bier en gelukkig hebben ze hier ook bitterballen, zodat we ze kunnen testen. Het zijn volgens ons ballen van Van Dobben. Ze smaken prima. Wim werkt dat weer bij op de website bij de bitterballentesten.

We hebben een prachtige dag gehad vandaag. Een mooi gevarieerd gebied en met geweldig weer!