Vallestappers op het Brabants Vennenpad

Eindhoven - Sint Oedenrode : 3 maart 2006

VERSLAG FOTO'S

"Maartse buien die beduien dat de zomer(?) aan komt kruien".
De hele week al winters weer en vooral in het noorden en midden van het land behoorlijk veel sneeuw. Hier ligt nog niets maar voor vrijdag, onze wandeldag, voorspellen ze veel sneeuw in het zuiden. Onze weerman Pieter heeft gelukkig goed geluisterd. Wij krijgen geen telefoontje en dus gaat het gewoon door en er is geen sneeuw te zien. Het is licht bewolkt en het heeft wat gevroren, maar prima wandelweer en dus beginnen we aan de etappe van Eindhoven naar Rooi, zoals wij dat hier wel zeggen.

Eindhoven (Amazonelaan):

  • We gaan om het complex Eckartdal heen en komen bij de Kosmoslaan/Soeterbeekseweg op een vrij nat graspad.
    Langs natte broekbossen en door de beemden trekken we hier het Dommeldal in.
    Rietoever Een eindje verder komen we langs een dichtgevroren waterpartij en na weer een stukje natte beemden komen we uit op een pad langs de Dommel. Het is voor ons bekend terrein. We hebben hier ook al gelopen met het Airbornepad en het Hertog Hendrikpad, maar het blijft mooi. Het pad is hier en daar flink modderig. Ruim een week geleden heeft het hier blank gestaan.


  • Verderop langs de Dommel ter hoogte van Nederwetten staat aan de andere kant de ruïne van een kerktoren van een reeds lang verdwenen nonnenklooster. Helaas kunnen we bij de Hooidonkse Watermolen niet meer de Dommel over. Het is te hopen, dat er spoedig een oversteekmogelijkheid komt, want daardoor kan het pad een stuk interessanter worden.
    Bokt Ons pad gaat nu via de beemden en de landbouwweg Bokt naar het Wilhelminakanaal in Son. Het valt op, dat het kanaal hoog boven het maaiveld ligt. Het lijkt daar wel een polder. De Dommel gaat hier met een enorme duiker onder het kanaal door in de richting van Breugel en Son, waar wij ook naar toe gaan. In Breugel steken we de Dommel over en gaan aan de Sonse kant verder door de fraaie Sonse Bergen, bekend terrein bij veel Eindhovenaren, die hier met name kort na de oorlog regelmatig op zondag gingen recreëren. Het bos grenst daar aan een dooie arm van de Dommel. Dichtgevroren en bepoederd met een beetje sneeuw hebben we daar een mooi stukje natuur, dat er vandaag weer eens geheel anders uitziet.


  • Na al dit moois krijgen wij een stuk "wandelcorvee" langs de Rooijse Weg, maar dat wordt uiteindelijk beloond met opnieuw een stuk Dommel met een geheel ander uiterlijk. Met de Watermolenstraat steken we de Dommel over, maar de watermolen is helaas verdwenen. Aan de andere kant meandert de Dommel langs hoge oevers, die het zelf heeft uitgesleten. Ron: "Met een kleine variatie kun je het ook "mejanderen" noemen" terwijl hij Jan aankijkt.
    Hazeputten Via de hoge wallen langs de Dommel gaan we door het bosje in de richting van de Vresselse Weg. Een prachtig stukje!
    De ons bekende uitspanning Vresselse Hut laten we in dit geval rechts liggen en gaan iets verder over de Stokvenweg naar het Vresselsbos. Ook niet geheel onbekend door een gezamenlijke Herfstwandeling samen met onze vrouwen.
    Bij het eerste het beste ven, vermoedelijk het Stokven, gaan we pauzeren. We zitten daar heerlijk rustig, weinig wind en met een fraai uitzicht over het wit bevroren ven. "De maatjes" van Pieter, de vrijwel elke wandeldag aanwezige reigers, vliegen daar ook rond.


  • Verder maar weer door het bos langs het ven Hazenputten en daarna aan de andere kant van de Lieshoutseweg gaan we naar de Moerkuilen, een mooie grote plas langs de Dommelbeemden tussen Nijnsel Moerkuilen en Sint Oedenrode. We gaan rechtsom en komen uiteindelijk op een smalle asfaltweg, Everse Akkerpad, en direct links staat een in 2003 gerealiseerd kapelletje, gewijd aan Martinus.
    Wij vervolgen ons pad langs de Dommelbeemden. Jammer dat de zon maar zeer vaag te zien is vandaag. Desondanks hebben we een fraai uitzicht over de beemden met onder meer in de verte de bekende Knoptoren van Rooi, maar met zon is het nog mooier. De Dommel krijgen we daar niet meer te zien, daarvoor zou je hier linksaf moeten richting Nijnsel.


  • In de verte zien we het verkeer al op de A50. De A50 is nog niet zo lang in gebruik, maar het is nu al veel drukker dan vroeger op de provinciale weg van Eindhoven naar Veghel. Met een viaduct steken we over en lopen via de mooi opgeknapte weg, de Eerschotsestraat, Rooi in. Het is onvoorstelbaar, dat daar ooit al het verkeer overheen moest en gelukkig voor de bewoners en voor ons is het nu rustig en daar komen we ook vlak langs de Knoptoren, die we aan de andere kant van de A50 al zagen staan.
    Na de rotonde gaan we met de Hambrug, een stuwbrug, over de Dommel. Daar staat ook al meteen de auto van Henk, dus het eindpunt van vandaag. We gaan echter eerst via de Borchmolendijk naar de Markt. In het eetcafe D'n Dommel drinken we een heerlijk biertje. Helaas voor ons hebben ze geen bitterballen, dus ook geen bitterballen test.
Overigens voor we het vergeten. Wim heeft onze "sponsor" Van Dobben een e-mail gestuurd en als aanmoediging heeft hij voor ieder van ons een rode schort gekregen met de slogan "Krijg jij nu opeens ook zo'n trek?".
Van Dobben wenst ons veel wandelplezier bij het Pieterpad. > > > Zie onze Pieterpad-pagina.