Vallestappers op Pieterpad

Wippert - Vorden - Doetinchem : 8 en 9 maart 2007

NAAR . . . DOETINCHEM :
Vier weken geleden begonnen we de vorige wandeltweedaagse met "Sneeuwalarm". Vandaag ziet het er een stuk vriendelijker uit. We vertrekken met zon, daarna tijdens de treinreis wat mist, maar later klaart het weer helemaal op. Keurig op tijd brengt de NS ons naar Holten. Daar hebben we nog tijd genoeg om wat te eten, voordat de bus van Syntus (lijn 54) van 11 uur 47 ons naar de Wippert brengt.

OP PAD -

- OP PAD

Vanaf de bushalte De Wippert lopen we zo´n beetje parallel aan de N332 via Baneman en de Oude Holterweg over asfalt en een pad naar de tunnel onder de N332.
Het is de route die door Pieter en Ron voorverkend is, het blijkt een goed alternatief te zijn.
Op het omleidingskaartje is het route B. Route A volgt het bustracé, is daardoor drukker en tevens wat langer. Zie KAARTJE.
Het speenkruid vlamt geel op in de bermen. Voorbij de tunnel zitten we meteen op de route van het Pieterpad.

Na de passage van een beek verlaten we de Oude Holterweg en lopen het Landgoed Verwolde in. In dit mooie gebied komen we Pieterpadders tegen.
Tot grote verrassing van Wim zijn het bekenden van hem: de zuster van zijn zwager Joop met haar man uit Boxtel, Marteke en Floris (klik maar op de foto). Zij lopen samen met een vriendin van zuid naar noord.
Een kwartier vroeger of later en we hadden ze niet gezien, omdat we nog maar net op het pad lopen. Frappant, die onverwachte ontmoetingen met bekenden op de meest vreemde plekken.
Op verschillende plaatsen zien we bordjes met "´t Geheim van de dikke boom". Volgens het boekje de dikste eik van Nederland. De weg er naar toe gaat van de route af. Pieter is daar consequent en streng in: "Da´s um" en dus houden we ons aan de route.

Kasteel Verwolde passeren we en over mooie paden lopen we richting Laren langs velden en buitenplaatsen als de "Binnenhof". Een klein stukje door Laren en daarna over asfaltwegen naar Groot Dochteren. We kruisen de spoorbaan van Zutphen via Lochem naar Hengelo en lopen een eindje evenwijdig daaraan. De luchten voldoen steeds meer aan de titel "Hollandse Luchten" en in de richting van het Twentekanaal zien ze er zelfs wat dreigend uit, maar het blijft droog.

Bij de brug over de Berkel staat een picknicktafel en die uitnodiging voor een pauze nemen we aan. Jan praat met enkele mensen, die net een wandeling langs de Berkel naar de Staringkoepel achter de rug hebben. De koepel is gebouwd door de dochter van de gelijknamige dichter. Zij genoot hier van de rust en het is er ontzettend mooi. We krijgen nog het advies langs en door ´t Kienveen te lopen, een eindje verderop.
We genieten van het mooie plekje bij de Berkel en gaan daarna het gebied de Velhorst in. Het Pieterpad gaat kennelijk niet dicht langs ´t Kienveen. Dat houden we maar tegoed als we een keertje in de buurt zijn. Op een andere plek zien we de uitvoering van de werkzaamheden aan ´t Kienveen, dus het wordt nog groter en mooier.

Langzaamaan gaan we in de richting Vorden. Enkele mannen zijn druk in de weer om het pad schoon te maken en aan te harken. Ze hebben nog heel wat werk te verrichten en wij maken er maar meteen gebruik van.
In de verte is de kerk van Vorden al te zien, maar wij maken een omtrekkende beweging via enkele buitenplaatsen: Het Enzerick en Den Bramel. Ze liggen er prachtig bij met een mooie oprijlaan. Vorden en omgeving kent vele buitenplaatsen en kastelen.
Het laatste stuk gaat langs de redelijk drukke Almemseweg en dat is wat minder gezellig, maar we kunnen niet alles hebben. Na de spoorwegovergang zijn we zo rond vijf uur meteen aan het einde van de etappe van vandaag. Het laatste stukje volgens het boekje naar kasteel Vorden doen we morgen wel op basis van kaart 1 van het Pieterpadboekje voor traject II Vorden - Maastricht.

VORDEN :
Vandaag hebben we volgens het geweldige GPS-apparaat van Pieter bijna 21 kilometer gelopen met een gemiddelde van 4,7 km per uur op basis van zuivere looptijd. Niet onverdienstelijk, terwijl het toch vrij warm was, althans voor het wandelen.
Dit betekent ook, dat we het eerste deel van Pieterburen naar Vorden hebben afgerond, een dikke 285 kilometer!!

Wij gaan ons adres voor de overnachting opzoeken bij mevrouw Woltering. Jan, als geboren Achterhoeker uit Doetinchem, voelt zich al meteen thuis, want zijn moeder heette ook zo, maar dan met een "k" aan het eind. Zij hebben ook dezelfde voorletter. Zijn moeder noemden ze in de Harreveld "Anna van de Mölle", omdat ze thuis een korenmolen hadden. Frappant voorval 2: In de Burg. Galleestraat staat een bakkerij annex happerij "De Mölle"!

Wij zijn keurig op tijd bij mevrouw Woltering en mogen achterom binnen komen. We worden hartelijk welkom geheten en uitgenodigd voor een kopje koffie. Gezellig!!
We leggen de spulletjes op de kamers en gaan daarna Vorden in om een biertje te drinken en een eetgelegenheid te zoeken. Helaas zijn enkele zaken gesloten. Bij hotel Bakker nemen we een biertje en de niet te versmaden bitterballen. Ze zijn prima: zie test.

Voor het eten gaan we naar het plaatselijke Chinese Restaurant Fan Sheng. Op deze donderdagavond is het er rustig. We worden bijzonder vriendelijk bediend en misschien nog belangrijker: we hebben daar heerlijk gegeten!
Terug bij mevrouw Woltering, zeer kras voor haar leeftijd, die wij hier niet gaan verraden, zien we nog net de laatste minuten van de voetbalwedstrijd van AZ tegen Newcastle met een stand van 4-2, in het nadeel voor AZ. Ze zien nog kansen voor de return komende week. NB: Het is AZ nog gelukt ook om een ronde verder te komen: 2-0 in Alkmaar.
Wij duiken rap het bed in, want morgen willen we rond acht uur aan het ontbijt zitten.

Afscheid van mevrouw Woltering

Na een heerlijke nachtrust zitten we al voor acht uur aan tafel en mevrouw Woltering schuift op onze uitnodiging gezellig bij. Vorden en eigenlijk de gehele gemeente Bronckhorst is diep onder de indruk van het gezinsdrama in het naburige dorpje Hengelo in dezelfde gemeente.
Mevrouw Woltering kent ze wel een beetje en begrijpt ook niet zoals zovelen, dat dit zo maar gebeurt en dan vooral, dat de kinderen worden meegenomen in de dood.
Het is ook onbegrijpelijk.
In Vorden is een flinke prijs gevallen van de Postcodeloterij, maar de feestelijke bekendmaking gaat in verband met dit drama niet door. Wij mogen een lunchpakket maken en meenemen en nemen hartelijk afscheid van mevrouw. Wij zijn fantastisch ontvangen!

WEER - - - - - - VERDER

Kwart voor negen zijn we op pad bij een bewolkte lucht. Het is droog en prima wandelweer. Wij beginnen aan het tweede boekje, dus Traject II van Vorden naar Maastricht.
Al snel zijn we buiten de bebouwde kom en lopen over een klinkerweg naar Kasteel Vorden. Voor het Pieterpad een belangrijke plek, want in dit van oorsprong Middeleeuwse kasteel is in 1983 het Pieterpad officieel opengesteld. Vlak bij het kasteel geven richtingbordjes de afstanden aan: Pieterburen 232 en Sint Pietersberg 256. Samen dus 488 kilometer.
Met eerbied passeren wij het kasteel en via een prachtige laan lopen we van het kasteel weg in zuidelijke richting. Als je even opzij gaat en terugkijkt terug naar het kasteel, dan zie je erg goed wat ze met zichtlijnen bedoelen.
Ongeveer halverwege passeren we een brede watering, vermoedelijk de Veengoot of de Van Heeckerenbeek.

Het landgoed op de weg naar het buurtschap Linde wordt flink onder handen genomen door een ploeg bosarbeiders met tractoren en dergelijke. Na Linde lopen we over een modderig pad langs vele gevelde bomen naar een vijfsprong van wegen en paden nabij Huize Zelle. Op een bank genieten we om ongeveer tien uur van een korte pauze met koffie, water en een koek.
Verder maar weer. Over wegen en paden, die in ruim 150 jaar nauwelijks van plaats zijn veranderd, vertelt ons het Pieterpadboekje. We lopen door Varssel. Hier staat de school inderdaad nog op dezelfde plek als op de topografische kaart van omstreeks 1850, die is afgedrukt in het boekje. Een eindje verder komen we in het natuurgebied 't Zand. In dit gebied zitten we qua kilometers precies op de helft van onze tocht van Pieterburen naar de Pietersberg. Eigenlijk staan we er niet bij stil.
Wel staan we even stil bij de restanten van een eik, die gesneuveld is bij de storm van 18 januari. Hier ergens beginnen de eerste druppeltjes te vallen. Gelukkig nog niet zo erg en dus kunnen we op een bank vlakbij camping 't Zonnetje een boterham eten.
Vandaag echter geen zonnetje. Integendeel het gaat harder regenen. De poncho's worden aan gedaan en Pieter pakt ook nog een levensgrote paraplu. Hij is extra goed bewapend tegen de regen. Dat is ook nodig, want het gaat steeds harder.

Waar een lang zandpad uitkomt op de Ruurloseweg en de Aaltenseweg gaan wij behoorlijk de fout in. Waarschijnlijk door de regen letten we niet goed op en lopen we in een flink tempo door langs de vrij drukke Ruurloseweg. Feitelijk wijken we van de route af. Pieter heeft wel iets gemerkt met zijn navigatieapparaat, maar denkt: "Niks zeggen. De kortste weg naar Zelhem is belangrijker bij dit weer"!
In Zelhem zitten we weer snel op het goede pad. Marnix, onze "oud-buurman" is hier geboren. Af en toe zien we verwijzingen naar zijn naam, maar of het familie is weten we niet. We lassen een korte pauze in onder een afdakje. De regen doet de animo om foto's te nemen flink afnemen, maar Ron blijft stug volhouden en fotografeert een beeld van spelende kinderen.

Verder maar weer naar het einddoel van vandaag, Doetinchem. Het pad gaat hier voornamelijk over geasfalteerde landbouwweggetjes. Daardoor gelukkig geen modder. We stappen flink door, omdat het geen nut heeft bij deze regen rond te kijken of ergens bij stil te staan. Zo tegen half twee bereiken we bij Bezelhorst de bebouwing aan de oostzijde van Doetinchem. Voor Jan is het als oud-Doetinchemer ook allemaal nieuw. Pas bij de Rozengaardseweg begint hij iets van vroeger te herkennen. Verschillende doorbraken met wegen zijn er gemaakt, zodat het oude van toen nauwelijks meer te onderscheiden is. Al gauw staan we in de Hamburgerstraat. Een voetgangersgebied, waar we nu bij deze regen niets om geven. Wij slaan hier linksaf en verlaten de route voor de kortste weg naar het station.
Bij het station geeft Pieter even zijn navigatiegegevens door: Dik 24 kilometer en door de regen nog sneller gelopen dan gisteren: 4,9 km per uur.

Helaas geen café in de buurt van het station en dus koopt Ron om kwart over twee treinkaartjes voor de reis terug naar Eindhoven. Vijf minuten later komt de trein er al aan. Met een fraaie nieuw treinstel van Syntus gaat het richting Arnhem. In Arnhem houdt de regen ons tegen om nog even de stad in te lopen voor een pilsje of zo. Wij reizen meteen door naar Eindhoven en na een voorspoedige reis lopen we om vijf uur in Eindhoven het station uit.

We wandelen naar de Dommelstraat en proberen tapas uit bij de Tapasbar QuePasa.
We worden gezellig bediend en het eten is heerlijk. Tegen zeven uur bellen Wim en Jan naar huis. Wij overvallen hen daar een beetje mee, omdat we al in Eindhoven zijn. Anders bellen we op vanuit de trein ergens in het land. Sneller dan verwacht staan de dames met hun C5's bij het station, waar we hartelijk worden begroet door Ann, Annie en Nellie.

De nattigheid tijdens de laatste dikke tien kilometer van vanmiddag is dan al lang opgedroogd. We hebben weer twee heerlijke wandeldagen gehad.

BITTERBALLENTEST:

Vorden: Hotel Bakker
Doetinchem station: geen ballen

Dit keer dus eindelijk weer een nieuwe bitterballentest

LOCATIE	GROOTTE	TEMP.	KORST	VLEES %	STEVIGHEID	SMAAK	TOTAAL	merk
Anloo Koningsherberg	5	7	6	8	8	7	6,8	Beckers
Noord-Sleen Wielens	5	7	7	8	8	7	7	Kern?
Hardenberg Café The Pub	5	7	7	8	8	7	7	Kern?
Vorden Hotel Bakker	7	7	8	8	8	8	7,7	Van Dobbe?

Terug naar boven