| |
Vallestappers op het Sniederspad
|
Zoersel - Wijnegem: 9 december 2014 |
Vandaag de voorlaatste etappe richting Antwerpen.
Pieter, onze weerman heeft niks laten weten, dus wandelweer! Kwart voor acht aan de
koffie met koek en daarna snel met de auto's naar Wijnegem.
Op de A67 bij Geldrop was het fileachtig verkeer, maar het viel mee. Daarna
geen problemen tot even voorbij Turnhout de eerste waarschuwing: File na Lille door werken bij Oelegem. Inderdaad even later begint
de file. Gelukkig niet al te ver tot de afslag naar Zoersel. Voorbij Zoersel komen we op de "oude baan" naar Antwerpen. Richting Wijnegem
veel verkeer en files door verkeerslichten en werkzaamheden. Rond de klok van 10 uur pas op het geplande eindpunt op de Turnhoutsebaan
in Wijnegem.
We hebben daar een prima parkeerplaats tegenover de bushalte, die we voor de laatste etappe nodig hebben. Er stopt net een
bus van lijn 410 van De Lijn.
Nu terug, naar het beginpunt, de parkeerplaats in de Kapelstraat bij sportzalen.
Gelukkig gaat het vlotter en om ongeveer half elf vertrekken we.
OP PAD -  - - - - - OP PAD
We lopen over kronkelpaadjes door Zoersel, achter de kerk langs richting buitengebied.
Na enkele riante groen en speelvoorzieningen lopen we de velden in richting Monnikenheide.
In het Gemeentebos ligt het fraaie voormalige kasteel Zoerselhof. Niemand ziet het behalve Ron, die gelukkig een foto neemt.
-
In het bosgebied is het genieten van sfeervol zonlicht door de bomen en een kleurrijk tapijt van beukenbladeren. Pieter: "De
tapijtindustrie heeft dat gebruikt voor hun ontwerpen, zoals Desso".
De paden door het natuurreservaat Zoerselbos zijn erg nat, maar wij zijn "geen watjes", dus we komen er door. Enkele forse
boomstammen dienen als zitplaats voor de eerste pauze met een stroopwafel van Wim.
-
We wandelen verder op weg naar Wijnegem. Vlakbij een oude uitspanning, die te huur is voor groepen vanaf 20 personen, staat een
richtingen bord van de Grote Routepaden. We moeten rechtsaf, maar de paal staateen stuk voorbij het paadje.
We lopen te ver door. Pieter: "We zitten verkeerd. Volgens HIERBOVEN moeten we terug. Ja, mijn GPS-apparaat piept en die is
verbonden met de hemel". Wij, de anderen, geloven niet zo in die bovenaardse krachten, maar deze keer klopt het.
-
Enkele kilometers verder bereiken we Halle, een naamgenoot van de stad bij Brussel. Jan: "En van Halle bij Zelhem en Halle in
Duitsland" Midden in het dorp een parkje met enkele zitbanken en een picknicktafel, ideaal om te lunchen. We zijn er aan toe.
Vlak voor ons vijf vlaggenstokken. De vlaggen hangen halfstok in verband met het overlijden van de oud-koningin Fabiola. Enkele
vlaggen herkennen we, maar twee niet. Wellicht van Halle en van de provincie Antwerpen.
-
Na de pauze "kronkelen" we verder door Halle en gelukkig lopen we vrij snel over zandpaden, weliswaar half verhard met puin, met
flinke plassen en geregeld modder. In de Halse Bossen ligt een pad met de naam Liefkenshoek, een naamgenoot van de bekende
Scheldetunnel aan de noordkant van Antwerpen.
Verrassend veel natuur zo dicht in de buurt van Antwerpen. Uiteraard ook met veel grote villa's en private domeinen, waar je
niet in mag, maar wel naar kunt kijken en langs wandelen. Vlak voor Oelegem lopen we door statige beukenlanen op het Provinciale
Domein Vrieselhof.
Henk: "Kijk daar. Mooie oranje kleurige paddenstoelen" Ze steken fel af tegen de vochtige omgeving.
-
Kort daarna het Kasteeldomein
Vrieselhof. Zo te zien komt hier veel bezoek op mooie dagen. Het bos is ook om in te spelen en enkele totempalen sieren het wat
op. Het kasteel herbergt onder meer een Bibliotheek. Een riante plek voor een BIB, zoals we al eerder hebben gezien. Het is niet
zo slecht geregeld in het Vlaamse land.
Voor het kasteel een tijdelijk monument voor de gevallenen in en van de gemeente Ranst uit de Eerste Wereldoorlog, de Groote Oorlog,
die 100 jaar geleden begon. In Vlaanderen en ook in andere landen lijkt deze oorlog meer te leven dan WO II. Nederland is destijds
neutraal gebleven.
-
Na de Vrieselhof lopen we door enkele woonstraten van Oelegem. Gelukkig wandelen we snel weer over paden door de velden. Nabij de
Bredabaan staat een bank voor een laatste pauze.
Pieter: "Nog een paar kilometer. Gaat het nog Jan?" Jan: "De knie zit er nog aan. Rustig aan. Het gaat wel lukken".
We naderen de huizen van Oelegem weer, maar vlak daar voor gaan we rechtsaf de velden in naar een natuurgebied, Park Schildehof.
Een fraai gebiedje. In een plas zien we grondvesten van het kasteel Schildehof. Er staan zitbanken op en zeker bij goed weer is
het daar aangenaam vertoeven.
-
We steken met een betonnen brugje een sloot over en vervolgens een straat, de Wittebrug. Aan de andere kant door een beukenbos,
waarna het pad uitkomt op de Rodedreef. Een brede laan met veel beukenbomen en zeer royale villa's aan beide zijden. Er staan er
verschillende te koop. Ze zullen wel flink in prijs zijn gezakt, maar duidelijk boven ons budget.
De lange Rodedreef ligt in Schilde en heet ook zo in Wijnegem. We naderen dus het einde van deze etappe. In Wijnegem linksaf, de
Helenalei, duidelijk van minder allure dan de Rodedreef. Aan het einde gaat het Sniederspad linksaf richting Albertkanaal. Wij slaan
rechtsaf. De Hippolyte Meeusstraat komt uit op de Turnhoutsebaan.
Even naar rechts ligt de bushalte en aan de andere kant van de
baan staat de auto van Jan geparkeerd. Vlak voor vier uur en na 20.880 meter zijn we gearriveerd. Een flinke etappe en gelopen met
een gemiddelde van 4,7 kilometer per uur. Redelijk voor ons doen, want de beentjes beginnen toch wat strammer te worden. Onder
dankzegging aan Pieter: We hebben een mooie tocht gehad bij prima wandelweer, zelfs met zon en af en toe sfeervol door de heiige
omstandigheden.
Nu terug naar de auto van Ron in Zoersel. Gelukkig valt de drukte mee en na Zoersel gaat het op de autobaan voorspoedig richting Nuenen.
De files vanochtend hebben wel een vertraging van bijna een uur veroorzaakt, maar we nemen toch even de tijd om een heerlijk pilsje te
drinken met een portie bitterballen bij ons vertrouwde adres, Café Schafrath in Nuenen.
Terug naar boven
|
|