Airbornepad Market Garden
DAG-6
Veghel - Zeeland

Afstand 19,8 km - Gelopen op Vrijdag 11 februari 2005

-> -> Voor grotere foto's klik op afbeeling of op fototoestelletje ( ) !!

• Na een pauze van bijna twee maanden gaan wij vandaag op de elfde februari weer verder met het Airbornepad. Het heeft veel geregend en vanmorgen miezert het nog steeds. Toch gaan we vertrekken. Gelukkig is het bij de start in Veghel, bij de fietsbrug over de Zuid-Willemsvaart, droog geworden. Wij lopen Veghel in en even verder lopen we langs de Aa. De regenval maakt van de Aa een behoorlijke rivier en het water stroomt snel. Aan de Kolonel Johnsonstraat staat een monument ter herinnering aan de inzet van de 101ste Airbornes, die opereerden onder de codenaam "Kangaroo". Het beeldje staat op de grootste zwerfkei van Nederland en is op 17 september 1959 onthuld door prinses Irene.



• Na de bebouwde kom van Veghel gaan we het buitengebied in. Aan de andere kant van de sloot zit een kat rustig te wachten op een prooi en misschien vijfentwintig meter verder zien we een flinke muskusrat op de slootwal zitten. Hij laat ons rustig kijken, maar gaat daarna toch maar te water, zwemt een eindje weg en verdwijnt daarna definitief onder water. Aan de andere kant van de Udenseweg krijgen we eindelijk een zandpad van een paar honderd meter (zie ). Na weer een asfaltweg gaat onze route over een smal pad in een groensingel.



• We lopen verder en via de zandweg Krekelshof gaan we in de richting van Mariaheide. Bij de eerste woningen wordt het een klinkerweg en al snel komen we bij de woning, waar het echtpaar Janssen woont. Zij behoren bij de collega-lopers uit Mariaheide en Doetinchem, die ook het Airbornepad lopen en die wij op onze eerste dag in Lommel hebben ontmoet. Zij wonen dus pal aan de route en hebben ons uitgenodigd voor een kop koffie, wanneer wij daar langs zouden komen: "Kom maar achterom!". Zo gezegd, zo gedaan. We worden hartelijk welkom geheten en de koffie is al klaar. We genieten van de gastvrijheid en de cake en net na twaalf uur komt een derde collega-loopster uit Mariaheide ook even binnen gewipt. We wisselen ervaringen uit en krijgen nog een tip over een kleine route-aanpassing vlak voor Uden. Zij zijn met het Airbornepad al gevorderd tot Nijmegen. Wij zullen ze niet inhalen, want ze lopen met gemak zo'n dertig kilometer per dag en wij zijn met twintig al tevreden. Na een tweede kop koffie, "ook gratis!", schudden we elkaar de hand. De beste wensen gaan over en weer en na een "houdoe" gaan we verder met het Airbornepad in de richting Uden.



• Tussen Mariaheide en Uden lopen we over de oude spoorbaan naar Gennep, het zogenaamde Duitse lijntje. De rails zijn echter weg, maar aan de kiezels is het nog wel te herkennen. Het oude tracé is intussen vrijwel geheel dichtgegroeid en gelukkig is op de oude fundamenten van de spoorbrug over de Leijgraaf een stalen brugje gelegd, zodat we er toch overheen kunnen.



• In Uden is de routewijziging goed gemarkeerd en bij een picknick tafel gaan we onze boterhammen opeten. Vlakbij is de oude spoorwegovergang op symbolische wijze in ere gehouden. In de weg liggen nog twee rails en aan beide zijden staan de welbekende Andreaskruisen. De treinen zullen hier nooit meer passeren



• Het Airbornepad loopt dwars door Uden en meteen al passeren we al de eerste van de vele monumenten van het Rijke Roomse Leven in Uden. In dit klooster is een museum gevestigd. Wim: "Ik zal eens foto maken van de gekleurde tegels boven de kloosterpoort. Zo hebben we toch nog wat kleur op deze kleurloze dag". Het is inderdaad nog steeds somber weer, maar gelukkig nog wel droog.



• Midden in Uden tussen de woonbebouwing ligt plotseling de militaire begraafplaats: Uden War Cemetry. Hier liggen ruim zeven honderd militairen, vooral Britse. Wij vervolgen ons pad door Uden. Het is hier mooi wonen alleen is de herrie van de straaljagers van de vliegbasis Volkel wel erg hinderlijk en dat zal wel regelmatig gebeuren. We nemen tenminste aan, dat het niet alleen vandaag gebeurt om op deze wijze een militair cachet te geven aan het Airbornepad.



• Na Uden komen we meteen al langs een kunst-skibaan op een oude afvalberg en iets verder zien we achter de afrastering een mooie fazanthaan. Na een ongeveer een kilometer komen we eindelijk weer op zandpaden terecht en gaan daar de nogal verwaarloosde bossen in. Verschillende bomen zijn van pure ellende over het pad gevallen. In de bossen horen we stemgeluiden. Deze blijken te komen van jongelui, die achter een afrastering aan het rennen zijn. Het is geen vermaak maar behoort tot de opvoedkundige maatregelen voor de daar woonachtige jongelui van de jeugdgevangenis met de toepasselijke naam "De Corridor". Het is te hopen, dat het helpt. In elk geval worden ze behoorlijk afgeknepen zo te zien.



• Na de Corridor bereiken we al vlug de bebouwde kom van Zeeland. Langs de behoorlijk drukke Kerkstraat lopen we het dorp in. Een stukje van de route over de Hemelrijk missen we, omdat een markering niet helemaal correct is aangegeven (rechtdoor in plaats van rechtsaf). Het is geen ramp want het komt toch weer uit op dezelfde Kerkstraat. In Zeeland is het net als vanmorgen nog steeds behoorlijk druk met mensen, die boodschappen doen voor het weekend.



• Wij zoeken een café op en de nog gesloten deur van de "Klokkenluider" wordt meteen voor ons geopend: "Om vier uur gaan we open" en dat komt dus bijzonder goed uit. We genieten daar weer van enkele lekkere bieren en natuurlijk van heerlijke bitterballen!
  De route van vandaag is opvallend veel door bebouwd gebied gegaan en dus over veel verharde wegen en paden. Op zich wel jammer, maar het zal wel aan de route van Market Garden hebben gelegen. In elk geval hebben wij het de gehele dag droog gehouden en zelfs zien we op de terugweg nog even glimp van de zon door de wolken heen. We hebben mazzel gehad met het weer.