Pelgrimspad II Den Bosch-Visé
DAG-1 Den Bosch - Haaren
Afstand 20 km
14 februari 2003:
We beginnen vandaag aan de eerste van dertien geplande etappes van deel 2 van het Pelgrimspad.
Een auto hebben we geparkeerd bij het eindpunt van vandaag bij de Herberg van Boxtel in het buurtschap
’t Eind bij Haaren en met de tweede auto zijn we naar Vught gereden en hebben deze geparkeerd bij Hotel Vught,
voorheen De Witte, omdat je in Den Bosch lastig lang kunt parkeren. Vanaf daar is het ongeveer anderhalve
kilometer naar het door ons gekozen startpunt bij het bord van het Pelgrimspad op het Bastion Vught,
vlakbij de Vughterbrug in Den Bosch. Enkele foto’s gemaakt en nu gaan we echt op PELGRIMSPAD, op weg naar
Visé, 267 kilometer verder.
Meteen al een mooi stukje langs de Dommel met uitzicht op het Bossche Broek met daarachter de bebouwing van
Den Bosch met onder meer de St. Jan en het hoge Provinciehuis. Na de Vughterweg gaan we bij de
Isabellakazerne de natuur in en lopen een flink eind langs het Afwateringskanaal ’s-Hertogenbosch-Drongelen.
Vervolgens langs de Lunetten, een deel van de voormalige verdedigingswerken van Den Bosch. Vlakbij ligt de
Fusilladeplaats van Kamp Vught uit de Tweede Wereldoorlog, nu een Nationaal Monument.
Na een kort uitzicht over de IJzeren Man, een oude zandafgraving gaan we een klein stukje door Vught en
daarna weer de natuur in, naar Esch. Vlakbij Esch komen we in een wat meer open landschap. Het heeft de
afgelopen nacht gevroren maar het is nu mooi weer en door de zon wordt het zo warm, dat de jassen worden
open geritst. Het is daar zo vredig, dat een gesprek over Hans Blix, die vandaag in de Veiligheidsraad van
de VN verslag uitbrengt, bijna onwerkelijk over komt. Komt er een oorlog tegen het Irak van Saddam?
Al wandelend is het bijna niet voor te stellen.
Het pad loopt daar op een afstand van zo’n honderd meter parallel aan de Essche Stroom. Eigenlijk best
jammer dat de route niet langs de Stroom loopt. We zien daar mensen lopen met honden, dus het zou wel kunnen.
Wij houden ons toch maar aan de route en komen vlak voor het eindpunt van vandaag uit op de Belverse Dijk.
Dit is een vrij drukke weg tussen Boxtel en Oisterwijk, zonder vrij liggende fietspaden.
Bloemen en een knuffelbeertje in de wegberm geven aan dat er een ernstig ongeluk is gebeurd. Wij lopen de laatste 500 meter
dan ook door de wegberm en halen heelhuids het eindpunt.
Na de ongeveer twintig kilometer van vandaag kunnen we zeggen: “De kop is eraf!” en daar drinken bij De Witte
in Vught een heerlijke trappist en een palmpje op!