De kaart is samengesteld door middel van "knip en plak-werk" van kaart 38 t/m 41 uit het boekje.
Gelopen op Vrijdag 3 september 2004
Verslag van de wandeling:
Voor grotere foto's klik op afbeeling of op fototoestelletje !!
Vandaag de laatste etappe van deel 1 en ook de laatste van het totale Pelgrimspad. Of de dag zal
slagen zal niet aan het weer liggen: Een strakke blauwe lucht en weinig wind. Om negen uur aan de
koffie met cake bij Pieter.
Ieteke en Hennie, de eega's van Ron en Pieter, brengen ons naar café
De Rustende Jager aan de zuidrand van de Loonse en Drunense Duinen. Vanavond gaan we met de trein
vanuit 's-Hertogenbosch terug, dus alcohol in relatie tot autorijden zal geen problemen opleveren.
Bij het vertrekpunt, de parkeerplaats bij het café, wordt nog even een groepsfoto van ons vijven
gemaakt en om tien uur beginnen we aan de etappe naar Den Bosch.
In het begin gaan we over bospaden, zien nog net een stuk met stuifzand en wat later lopen we
langs de bosrand met een mooi uitzicht over akkers en vooral weiden (zie ). Af en toe kunnen we enkele
bramen plukken en ter hoogte van een plek, die wordt aangeduid als 't Hengstven (althans volgens
de naam op een plank) gaan we even pauzeren op een bank, die is aangeboden door Jan van Broekhoven.
Overigens is er geen ven te zien. In de verte wel een paard, maar of het een hengst is? Het is wel
een heerlijk plekje.
Verder gaat het weer over de Hoenderstraat en op de Loonsche Baan is het vrij druk met autoverkeer
tengevolge van een omleiding. Met de Loverse Brug passeren we de Zandleij, die we in het
natuurgebied De Brand de vorige keer hebben gezien. We verbazen ons even over de stroomrichting
van dit waterloop. Een nadere bestudering van de kaart brengt uitsluitsel. De Zandleij maakt voor
Vught een bocht en stroomt dan verder in de richting van Cromvoirt en vervolgens naar de Maas.
Aan het einde van de Loonsche Baan zien we een prima plekje voor de lunchpauze aan de punt van de
IJzeren Man bij Vught. Deze afgraving van rond 1910 ten behoeve van de aanleg van het Bossche
spoorwegstation ligt er fraai bij. Aan de plas ligt nu een strandpaviljoen voor een natuurbad,
maar ook wordt er heerlijk "in het wild" gezwommen.
Wij trekken verder over een mooi pad langs de Broekleij en komen verderop uit bij het
strandpaviljoen. We lopen daarna langs de plas, waarin een groepje jongens aan het zwemmen is.
Het weer en de temperatuur zijn er prima voor. Wij doen het toch maar niet en slaan linksaf in de
richting van de zogenaamde Lunetten, een verdedigingswerk. De Lunetten zijn aangelegd in opdracht
van Koning Willem II in 1847 uit vrees voor een inval van de Belgen, die zich hadden afgescheiden
van de Nederlanden. Het verdedigingswerk heeft nooit dienst gedaan.
De wandeling van vandaag heeft plaats op drie september, de dag waarop ondermeer dramatische
gebeurtenissen van zeer verschillende aard plaatsvinden. In Ossetië, in de Kaukasus, vindt een
gijzelingsdrama plaats in de school van de plaats Beslan. Terwijl wij daar lopen weten wij nog
niet dat op datzelfde moment de ontknoping zeer dramatisch verloopt met honderden doden. Ook
vandaag brandt de Anna Amalia-bibliotheek in Weimar af. Een kostbare verzameling van tienduizenden
unieke boeken, muziekstukken en dergelijke gaan verloren.
Met name het drama van de gijzeling legt helaas een niet bedoelde relatie met de dramatische
gebeurtenissen, die in deze omgeving tijdens de tweede wereldoorlog plaatsvinden.
Wij brengen namelijk een bezoek aan de Fusilladeplaats, die zich bevindt binnen één van de Lunetten. Het is
een indrukwekkend monument ter herinnering aan de 329 executies, die hier hebben plaats gevonden.
De namen staan op 26 panelen, die zijn vernieuwd, nadat de oorspronkelijke door bekladding met
teer onherstelbaar zijn geworden. Een gedicht hierover staat in brons op het toegangshek (zie ). Het is
nu precies 60 jaar geleden, dat er massaal geëxecuteerd is, vlak voor de bevrijding van
Zuid-Nederland. Het kamp is op 5 september 1944 door de SS ontruimd in verband met de naderende
geallieerden troepen.
Iets verder ligt het Nationaal Monument Kamp Vught dichtbij de route van het Pelgrimspad.
Het bezoek aan dit monument ter herinnering aan het SS-concentratiekamp Vught laat een diepe
indruk achter. Vele mensen zijn hier gestorven van uitputting of om andere redenen om het leven
gebracht respectievelijk zijn afgevoerd naar vernietigingskampen van NAZI-Duitsland. Een monument
voor ongeveer 1800 kinderen, die zijn afgevoerd is aangrijpend. Van 1269 kinderen zijn de namen
bekend en vermeld op het monument. De bekladde panelen van de Fusilladeplaats worden ook bewaard
in het Nationaal Monument. Meer informatie op: www.nmkampvught.nl
Wij hopen, dat dergelijke wreedheden ons bespaard blijven, maar de geschiedenis en de gebeurtenissen
in Beslan en op vele andere plaatsen geven helaas een andere harde realiteit.
Onder de indruk van de bezochte monumenten gaan we verder langs de mooi gelegen waterpartijen van
de Lunetten. Hier hebben we een ontmoeting een mevrouw met wel zes prachtige zwarte honden, waarvan Jan
tot grote verbazing van de bazin de naam meteen uitroept: "flatcoats" (zie ). Officieel heten ze Flatcoated Retreiver.
Hierna komen we bij het
Kanaal Drongelen - 's-Hertogenbosch. Langs dit kanaal hebben we ook al in de
buurt van Drunen gelopen.
Ter hoogte van de Isabella Kazerne, tegenwoordig in gebruik voor de
huisvesting van asielzoekers en hier met name de zogenaamde AMA's, verlaten wij het kanaal en gaan
in de richting van de Dommel.
Hiervoor moeten we de spoorbaan en de drukke Vughterweg oversteken.
Bij de Dommel hebben we een fraai uitzicht over het Bossche Broek. De contouren van de stad en met
name de Sint Jan vallen op. Helaas wordt de skyline ook vervuild door een oerlelijke GSM-zendmast,
die vanuit ons standpunt gezien vrijwel voor de St. Jan staat (zie ). Eeuwig jammer! Overigens zijn de
hoge flatgebouwen en het Provinciehuis ook niet echt fraai.
Wij gaan iets verder over de Dommel, de Vughterbrug, en daarna rechtsaf het Bastion Vught op.
Hier staan enkele oude kanonnen gericht op het Broek. Bij de verkeerslichten staat het bord over
het Pelgrimspad. Daar komen we om tien voor half vijf aan en je zou kunnen zeggen: voor ons het
formele einde van het Pelgrimspad. Vorig jaar zijn we hier gestart met deel 2 naar Visé.
Wij gaan echter toch nog verder en volgen niet de route volgens het boekje maar een andere route,
die nu mogelijk is door de aanleg van een pontje over de Dommel. Daarvoor gaan we terug naar de
Vughterbrug en midden op de brug gaan we met een stalen trap naar een vlonder, die ons naar het
pontje voert. Dit handmatig te bedienen pontje brengt ons naar de andere kant van de Dommel. Daar
gaan we over een grasdijk en hebben een mooi uitzicht over het Bossche Broek rechts en de
vestingmuur met de brede Singelgracht er voor links. Aan het einde van deze grasdijk komen we weer
uit op het kruispunt met verkeerslichten waar we oversteken en meteen ook weer op onze route zitten.
Wij lopen in de richting van de St. Jan (zie ), die helaas niet meer open is om een kaarsje op de goede
afloop op te steken. Dan maar naar de druk bezette terrassen op de Parade. Vlak onder de toren van
de St. Jan genieten we van een heerlijke trappist en enkele porties bitterballen!
Tot besluit hebben we genoten van een lekker etentje en de nodige drankjes bij een eetgelegenheid
in de Korte Putstraat. Dit is een ontzettend gezellig straatje en zeker bij het mooie weer van
vandaag is het heerlijk toeven op de terrasjes. Waar wij hebben gezeten, zie internet:
Bistro-Restaurant Allerlei-Visserij
Na deze bijzonder fijne afsluiting zijn we met de trein naar Eindhoven gegaan.
In Eindhoven worden we afgehaald door Ann en Annie, de eega's van Wim en Jan en zo worden we op
een comfortabele manier weer thuis gebracht in Nuenen.
Het Pelgrimspad hebben we op een bijzonder fijne manier samen gelopen en we kijken al uit naar een
volgende uitdaging: Het Market Garden-pad van Lommel naar Arnhem, samengesteld door Olat in verband
met het feit, dat zestig jaar geleden bij de bevrijding langs deze route een poging is gedaan om
door te stoten naar Arnhem. Helaas is dit niet volledig gelukt, maar het Zuiden werd wel bevrijd.
Het boekje over dit pad wordt rond 19 september gepresenteerd.