De kaart is samengesteld door middel van "knip en plak-werk" van kaart 30 t/m 33 uit het boekje.
Gelopen op Vrijdag 6 augustus 2004
Verslag van de wandeling:
Voor grotere foto's klik op afbeeling of op fototoestelletje !!
Na een week of vijf pakken we de draad weer op. Het is prachtig weer en daarom gaan
we een uur vroeger in verband met de verwachte temperaturen tot ver boven de dertig.
Om half negen gaan we in Aalst in de Bommelerwaard op pad. Pieter, die de vorige keer vlak voor
Aalst een schoenzool verloor, heeft nieuwe zolen onder zijn schoenen laten zetten en kan dus weer
vooruit.
Al snel lopen we langs de stokoude Drielsche Wetering, die zich gelukkig voortdurend heeft verjongd.
Het is een mooi en ruig stukje natuur aan de ene kant en een weids uitzicht over de weiden aan de
andere kant.
Wij verlaten de Eendenkade en de Drielsche Wetering en gaan naar Nederhemert-Noord. Na enkele
woonstraatjes nemen we een eerste pauze op de dijk langs de Afgedamde Maas vlakbij de molen
"Gebr. Remmerde" uit 1862 (zie ). We genieten even van het uitzicht en ook van enkele oude boten,
die daar liggen. Een eindje verder zien we het pontje al oversteken en daar gaan we nu naar toe,
omdat we naar de andere kant, naar Nederhemert-Zuid moeten.
Het pontje is van de "Stichting Het Veer Nederhemert" en wordt gesponsord door de Rabobank en dat
laten ze merken door een vlag van die bank. Een stukje Pelgrimspad afleggen met een pont is een
prettig intermezzo. Dit is na Gorinchem het tweede pontje.
Aan de overzijde komen we langs het Kasteel Nederhemert, dat momenteel eindelijk wordt gerestaureerd
en herbouwd. Er is door de bomen en de begroeiing niet veel van te zien. Meer informatie bijvoorbeeld
op internet: NEDERHEMERT Het kasteel is in januari 1945 grotendeels vernield
door beschietingen van de geallieerden, die tot de Maas waren gevorderd. De beschietingen waren
nodig om een Duitse commandopost te verdrijven. Helaas is de complete inventaris verbrand door een
twee dagen durende brand.
Na het kasteel lopen we door een fraai stukje met velden en een bosgebied van een vestingwerk,
de Oude Schans. Via de Moffendijk (!) gaan we naar het Bernse Veer.
Dit is dus het derde pontveer en de tweede van vandaag. Het blijkt ook nog gratis te zijn!.
Dit hebben we te danken aan een wet uit 1883, die de aanleg mogelijk maakte van de Bergse Maas.
De aanleg veroorzaakte een afsluiting van dorpen als Bern, Nederhemert, Wijk en Aalburg, etc. van
Heusden. De bewoners hebben hun verzet toen opgegeven, nadat hen gratis vervoer met drie ponten
werd toegezegd over de Bergse Maas. Een uitspraak van de Raad van State in juli zal hieraan,
althans zeker voor autoverkeer, in het najaar van 2004 een einde maken. Helaas.
Het Bernse veer brengt ons over de Bergse Maas van Gelderland naar Noord-Brabant en aan de andere
kant lopen we al meteen op het grondgebied van de gemeente Heusden. Na een industriegebied komen
we uit op de vestingwallen van Heusden (zie ). Voorbij de eerste molen zien we een geschikte plek om te
pauzeren. We hebben een uitzicht op een kleine jachthaven. Het is opmerkelijk rustig.
Na de pauze lopen we over de vestingwallen en langs de Veer- of Waterpoort naar de Havenmolen.
Vanaf de wallen hebben we een mooi zicht op de oude stadshaven en de bebouwing. Via fraaie straatjes
en mooi gerestaureerde panden lopen we door Heusden heen (zie ). Er blijft overigens nog genoeg te
restaureren.
Via de waterpartijen van de vestingwerken verlaten we Heusden en na Oud-Heusden steken we de grote
weg naar Gorinchem over en komen iets verder in een mooi natuurgebied, de Rukens en Hooibroeken.
Tussen de populierenbossen en andere begroeiing door hebben we fraaie doorkijkjes naar onder meer
Elshout (zie ).
Het fietspad, de Kooilaan, door dit gebied geeft aan dat er een eendenkooi moet liggen.
Volgens de kaart is dat aan de linkerkant, maar er is niets van te zien en een hek verhindert ook
de toegang. Een paar honderd meter voor de Elshoutse Zeedijk vinden we een mooi plekje om nog wat
te pauzeren. Het is flink warm geworden (ver boven de dertig graden) en het drinkwater begint al
aardig op te raken.
Wij beginnen daarna aan het laatste mooie stuk over de Zeedijk. De vele wielen links en rechts van
de dijk herinneren aan even zovele dijkdoorbraken.
In het eerste wiel, Koppelwiel geheten, is heel
wat jeugd uit de buurt aan het zwemmen. Wij kunnen nauwelijks de verleiding weerstaan. Wij hebben
er niet echt rekening mee gehouden en om hier in je blootje te gaan zwemmen gaat kennelijk net
iets te ver, althans wij hebben het maar niet gedaan.
Aan het einde van de zeedijk gaan we door een smal tunneltje onder de A59 door met meteen links de
molen "Hertog van Brabant" uit 1838. Iets verder zijn we bij het eindpunt van vandaag nabij café
De Westhoek in Drunen met een al aardig bezet terras in de schaduw van hoge populieren.
De verleiding van het caféterras weerstaan wij echter niet en genieten van een heerlijke trappist
van de tap. Het is vandaag een mooie en zeer warme tocht geworden!