Vallestappers op het Kempen-Maaspad
donderdag 30 april 2015Zonder problemen bereiken we het eindpunt nabij Hoek langs de N69 ten zuiden van Valkenswaard via Geldrop, Heeze en Leende. Henk vindt voor zijn auto een prima plekje nabij het Pannenkoekenhuis Suyckerbuyck in de buurtschap Hoek, nabij 
Borkel. Vervolgens met Ron's auto naar Lommel, naar het parkeerterrein bij de Evenementenhal De Soeverijn. We vertrekken
om half tien met prima wandelweer, wat fris, wel droog, wisselend bewolkt en een belangrijke rol voor de zon.
Al snel lopen we door een groen gebiedje, dat grenst aan de Sahara. Dit mooie gebied met heel wat stuifzand kennen we van een wandeling met onze buurtgroep. Links enkele vennen. Aan de overzijde een uitkijktoren. Een wat typisch, scheef staand geval. De route gaat naar een voetgangersbrug over het Kanaal Bocholt - Herenthals. 
Niet zo maar een recht toe recht aan brug. Hangend aan twee masten heeft de brug een slingerend verloop. Heel fraai en het
geeft een mooi uitzicht op het kanaal. Aan de andere kant volgen we de markering, die een verkorting betekent ten opzichte
van het routeboekje. Niet erg en we lopen bovendien door een mooi heidegebiedje, de Blekerheide, in de richting van Grenspaal
191. Ron typeert terecht dit eerste stuk van vandaag als volgt: "We hebben vandaag al een mooier stuk gehad dan de hele
vorige etappe".
Net voorbij de grenspaal staat op het fietspad een fietsgroepje te pauzeren. Iemand van hen zegt: "Weer terug uit het buitenland?" en Jan reageert met: "Ja, we vallen nu weer onder Maxima. Dat is beter dan onder Willem!". 
We vervolgen de route richting N746 tussen Luyksgestel en Lommel, waar we net met de auto gereden hebben. Bij de voormalige
grensovergang lopen we linksaf over een zandpad, precies langs de grens met links akkerland en rechts de afrastering van het
recreatiepark Vossemeren en dat is dus in België. Het park is vroeger ontwikkeld door Piet Derksen, de grondlegger van Sporthuis
Centrum. Hij was nogal fanatiek gelovig en bij elk centrum richtte hij een enorm kruisbeeld op. We zien hier ook zo'n exemplaar.
Op een zonnig plekje langs het pad pauzeren we. Heerlijk en met name Jan neemt het ervan en zegt: "Kan ik hier niet blijven liggen?". Helaas, hij moet weer overeind en wij lopen verder langs het bungalowpark. We slaan op een gegeven moment linksaf. Tussen paardenweiden met zeer luxueuze afrasteringen gaat het terug richting Nederland. 
Nabij De Hutten staan langs de weg veel Judaspenningen in volle bloei met daarnaast een beekje met helder water. Iets verder
loopt onze route een stukje samen met Het Vennekespad. We herkennen het niet echt. Op dat punt biedt een gemetselde leuning
van een brug over de Keunensloop een prima zitplaats om onze boterhammen op te eten.
Links van het fietspad, waarover we lopen, de heldere Keunensloop. We verlaten Het Vennekespad al snel en slaan linksaf het groengebied de Maaij in. Wat een rust hier en het loopt super zacht op een pad, bezaaid met dennennaalden. Enkele kilometers verder passeren we de Pastoorsweijer, een ven. We zien er niet veel van. Het is mooier bij de Beekloop, die door het gebied Het Schut stroomt. Het spreekt Henk, als broeder van het Antonius Gilde, wel aan. Het slaat echter op een schut in de Beekloop, aangelegd in 1888 ten behoeve van de bevloeiing van graslanden, de zogenaamde Weteringen. 
Het schut is intussen vernieuwd, het wordt dus nog steeds gebruikt. Ter plekke is er een flink verval van ongeveer anderhalve
meter. Ten gevolge van eerdere stormen liggen er enkele bomen over de loop. We nodigen Pieter uit om er over heen te kruipen
of te lopen. Pieter: "Die stunt haal ik niet meer uit. Oftewel, dat ga ik nu niet liggen te doen!".
Na een dikke kilometer steken we de drukke N69 over. Aan het Mortelke, nabij buurtschap Hoeve ziet Jan een geldkistje met een cijferslot. Het is vastgemaakt op een paaltje. Waarschijnlijk een zogenaamde schat, een Geocache. Pieter weet er alles van. 
Aan de Kapelweg staat een bankje en met name Jan maakt er dankbaar gebruik van. Even recupereren voor de laatste kilometer
naar het eindpunt. We komen uit op de Dorpsstraat, de weg naar Borkel nabij Hoek. Wij verlaten hier de route, slaan linksaf
en via de Oude Dorpsstraat bereiken we rond drie uur de geparkeerde auto van Henk. We hebben 19.090 meter gelopen met een
gemiddelde van 4,2, dus redelijk rustig. Jan heeft daar geen moeite mee, anderen vinden het te langzaam.
Wij gaan terug naar Lommel om de auto van Wim te halen. Gezien de omleidingen in Valkenswaard rijden via Eersel en de A67 naar Nuenen. De rit verloopt vlot. In Nuenen gaan we op het zonnige terras van Café Schafrath genieten van de bekende bieren bitterballen. Henk heeft een verrassing: "Madelief is jarig en daarom is het eerste rondje, mede namens Nellie, voor mijn rekening". Kleinkind Madelief, Henk en Nellie: "Bedankt". |
|||||