Vallestappers op het Grote Rivierenpad

De weersvoorspellingen zijn lastig. Zondags mooi weer, de maandag uitgesproken slecht weer en voor vandaag moeilijk met kans op buien in de buurt van Gouda - Schoonhoven. Een week uitstel lukt niet en Ron trekt ons met zijn opmerking "Wij zijn toch geen watjes" over de streep.
In Nuenen regent het nog wat, maar enkele blauwe plekken zijn al zichtbaar. Om negen uur vertrekken we. Bijna Nuenen uit ontdekt Wim: "Mijn wandelschoenen zitten nog in de fietstas". Terug en herstart. Wel een meevaller want de file richting Eindhoven is opgelost. Volgens het intussen bekende ritueel "laaien" we Pieter in Eindhoven op.

Op de A2 bij Den Bosch een behoorlijke file richting Utrecht. Na de brug over de Maas wordt het beter. Op de A15 en de Provinciale weg via Leerdam richting Langerak schieten we goed op. Even na half elf parkeert Jan nabij de Melkweg 9. Het is droog. In de verte is een regenboog te zien. De groep zwarte eenden bivakkeren nog steeds op dezelfde plek.
Wandelschoenen gaan aan en Jan maakt de koffie gereed. Deze keer een heerlijke gevulde koek van Pieter. Het smaakt en vijf minuten over elf beginnen de wandelmannen aan de etappe. Jan gaat met de auto naar een parkeerplaats in de buurt van de veerpont Gelkenes-Schoonhoven.

We steken de Boonevlietweg recht over en volgen de graskade. Hoge bomen en struiken aan de rechter kant, links weides met schapen. In een opening tussen de bomen rechts een weide met zwanen. Prachtige vergezichten met molens en kerken. En niet te vergeten fotogenieke knotwilgen
De graskade eindigt bij de Westermolen, een wipmolen. We lopen tussen het huis en de molen door. Daar volgt een overstap over een hek. Een enkeling heeft hierbij ondersteuning nodig. De grasdijk ligt tussen sloten en is zonder begroeiing. De weerelementen hebben dus vrij spel. We zien een bui boven Nieuwpoort hangen.
Bij de kruising met de Melkweg staat Jan. Henk en Wim overwinnen opnieuw een overstap over een hek. Pieter en Ron duwen het hek open en passeren te voet. Jan fietst parallel aan ons over het fietspad.

Op dit graspad ligt hier en daar riet van het opschonen van de slootkant. We zien de restanten van grote zoetwatermossels.
In de weides links en rechts van ons verblijven veel zwanen, witte reigers, meerkoeten en een enkele grijze reiger, waar Pieter iets mee heeft.
Het is gaan regenen, maar geen drama. De bui trekt langs de Lek naar het oosten weg. Een kleine regenboog is te zien terwijl de wandelmannen over de modderige graskade richting Nieuwpoort ploeteren.
De glibberige ondergrond doet ons denken aan onze ervaring op de Pieterberg. Gelukkig bereiken we ongeschonden de bebouwing van Nieuwpoort. Daar staat Jan op ons te wachten.

We besluiten om in Nieuwpoort de oude route door het vestingstadje te volgen in plaats van de route over de vestingwallen. We hebben er geen spijt en genieten van het mooie centrum. Nieuwpoort heeft vriendschapsbanden met het Belgische Nieuwpoort aan de IJzer. Nieuwpoort heeft vanaf de 13de eeuw veel meegemaakt aan verwoestingen, aanvallen en plunderingen. Na het rampjaar 1672 is het stadje drastisch verbeterd en omgebouwd tot vestingstad. Tot op heden zijn veel voorzieningen bewaard gebleven en ligt er een prachtig stadje aan de Lek.
Bij de Lek vinden we royale zitbanken. Lunchpauze. Pieter brengt ons op de hoogte waar passerende schepen naar toegaan. Een app op zijn smartphone geeft alle informatie, zoals de naam, die we trouwens kunnen lezen. Verder de afmetingen, soort schip, waar het vandaan komt en waar het naar toe gaat. De Kadima vaart voorbij en even later: "Dit is de Nessekade, een tankboot, komt van Dordrecht en gaat naar Maagdenburg". En daarna. "Deze boot vaart onder Belgische vlag". Het klopt.

Na de pauze gaat de wandelroute verder over de vestingwal richting Schoonhoven. Jan gaat ook die kant op maar dan met de fiets. We treffen elkaar weer bij de veerpont. We gaan als laatsten aan boord. Voor vier euro en negentig cent maken we de korte oversteek naar Schoonhoven.
Jan gaat met de auto naar het eindpunt aan de Kadijk in Bergambacht en komt vervolgens op de fiets de wandelaars weer tegemoet.

Na de veerpoort wandelen Henk, Pieter en Ron linksaf de dijk op, over het brugje, langs hotel Belvedère. Wim kiest voor een alternatieve route, meer de stad in.
We treffen elkaar weer bovenop de rivierdijk. Daar linksaf langs de Lek, over een asfaltweg nog nat van de regen.

Na een paar kilometers houden we rust bij een mooie betonnen ronde zitplaats. We twijfelen over het vervolg van de route: over de dijk of over een smal pad omlaag langs de Lek. We kiezen voor de laatste optie.
Naderhand blijkt de vorige versie van de wandelgids dit wel aan te geven. De actuele niet.

Het paadje gaat soms over plankieren bedekt met kippengaas. Vanwege de vochtigheid blijkt dit een goede oplossing. Anders glij je zo uit.
Aan het eind van het pad zien we Jan-op-de-fiets boven op de dijk. Wim geeft een brul en we komen weer samen.

We verlaten de Lekdijk, intussen de Hogedijk geheten. Bij Ammerstol gaan we rechtsaf naar beneden over het smalle Broekselaantje. We steken de N210 over en gaan de polder in over de Bergweg. Het is hier zo plat als het maar zijn kan. Overvolle sloten met heel veel meerkoeten links en rechts.
Aan het einde van de Bergweg linksaf, Tussenlanen, richting Bergambacht.
Jan gaat met de fiets naar de geparkeerde auto nabij de Kadijk/N207, kaartpunt 20.

Op de etappe van vandaag is het zeer matig gesteld met de wit-rode markeringen. De afslag naar links bij het wandelpad, de Weegbree, wordt door de vooruitlopende Henk en Ron gemist. Geen markering aanwezig! Na een paar honderd meter gaan zij terug en zien Pieter en Wim in de verte op de Weegbree. Beiden beschikken over een digitale wegwijzer. Daarna volgt een saai traject door Bergambacht.

Tegen vier uur zien we elkaar weer terug. Henk, wie anders, voorop. Henk: "Om precies te zijn. Het is 15.56 uur". Pieter vult verder aan: "We hebben 17.160 meter gelopen met een gemiddelde van 4,2 km per uur". Niet slecht, omdat we een flinke afstand over modderige graspaden hebben gelopen.

De met modder besmeurde wandelschoenen gaan uit. We rijden terug naar Schoonhoven en nemen de veerpont richting Gorinchem. Een vlotte rit. Zelfs op de A15 en A2 kunnen we goed opschieten. Bij Den Bosch staat op de andere baan richting Utrecht een enorme file. Wij zitten deze keer aan de goede kant.
In Eindhoven gaat het erg traag richting Nuenen, maar tegen kwart voor zes kunnen we in ons stamcafé Schafrath gaan genieten van bieren en bitterballen.

Alles bij elkaar is het erg meegevallen met het weer. We hebben een mooie wandeldag gehad. Op 10 december hopen we de route aan de noordkant van de Lek van Bergambacht naar Krimpen aan de Lek af te leggen.