Vallestappers op het Grote Rivierenpad

Jans verslag van etappe 9: Lexmond - Langerak

dinsdag 29 oktober 2019

Volgens de weersvoorspelling staat ons prima wandelweer te wachten.
Vanwege ochtendfiles vertrekken we om 9.00 uur. Met Jan's auto rijden we naar Eindhoven en pikken Pieter op. Volle bak!
Op de heenweg is op de A2 een file vanaf kruispunt Deil. Daarom de afslag naar de A15 genomen. Vanaf de afslag 29 naar Leerdam via binnenwegen naar het beginpunt bij Lexmond gereden. Jan parkeert zijn auto naast Kortenhoevenseweg 185 aan het begin van de graskade. Daar eerst een koffiepauze verzorgd door Jan.

Om 10.45 uur, na de pauze, rijdt Jan met de auto naar de andere kant van Lexmond en parkeert op de Lekdijk bij Achthoven nummer 17 en 18. De wandelaars gaan de graskade met knotwilgen op. Op de Lekdijk linksaf. Voor onze ogen ontvouwt zich een prachtig panorama die fotografisch nauwelijks is vast te leggen.
De asfaltweg is niet breed. We moeten goed opletten op een paar wielrenners die zonder fietsbel al roepend voorbij flitsen en op sommige auto's.

Rechts beneden de dijk valt een grote boerderij op. Het rieten dak wordt vernieuwd. Na een paar kilometer bereiken we Lexmond.
We volgen de dijk nog een kilometer. Mooi zicht op de rivier en de omgeving. Jan heeft zijn auto geparkeerd op de plek waar de route ons van de dijk afvoert. Hier houden we een kleine pauze.

We gaan tussen 2 boerderijen door onder luid geblaf van een paar honden. Het graspad in een wei is nogal hobbelig. Rechts van ons liggen een tiental koeien in een veld waarvan het mais al is geoogst. Geen grasspriet te bekennen voor deze arme beesten. Einde van de wei rechtsaf, door een klaphek.
Nu over een graskade, de Lakerveldse Molenkade, tussen bomen en struiken met slootjes aan weerszijden. We zien een fazant wegvliegen, diverse reigers, een dode fazant op het pad, Limousin koeien. De zon schijnt en wolken toveren in de hemel een soort schilderwerk. Wel lage temperatuur, maar het is prima wandelweer. Truien kunnen uit.

Jan rijdt naar Ameide en parkeert nabij het pontje naar Jaarsveld. Het pontje, de Overkant genaamd, is kort geleden met winterverlof gegaan. Jan fietst daarna zover mogelijk over de Boezemweg de wandelmannen tegemoet. Bij een vogelkijkhut is een bankje en een picknicktafel. In de zon en uit de wind is het wachten op de lopers niet vervelend. Lekker warm zelfs. Een libelle vindt dat ook en geniet van de zon op de broek van Jan.

2,5 Kilometer verder staat een bank, vlak voordat het traject naar rechts afbuigt, de Zouwenkade. We nemen plaats op de bank voor een pauze. Koffie + koeken. Twee dames komen voorbij. Ron vraagt hen of ze ook het Grote Rivierenpad doen. Zij volgen een lokale route van het Zuid-Hollands landschap. Na het uitwisselen van wandelervaringen lopen zij verder. De bank is namelijk volledig door ons bezet ....

We klimmen de Zouwenkade op en wandelen over een graspad langs dikke rietkragen. In de bocht, een kilometer verder, staat een vogelkijkhut. Jan staat er al met zijn fiets. Lunchpauze op een bank langs de hut, in de zon en uit de wind.
Ron ontvangt op zijn mobiel een appje van Ieteke met goed nieuws. De a.s. operatieve ingreep zal veel minder ingrijpend worden als gevreesd.

Het pad gaat over in een verhard pad en daarna een asfaltweggetje. We zien een mooie B&B, De Kikkert. Een keuterboertje is op een stuk grond met bieten bezig, diverse kleine bedrijven. De weg komt uit op de Lekdijk. Linksaf door het plaatsje Sluis. Ziet er nogal vervallen uit. Rechtsaf, nog steeds over de dijk totdat we Ameide bereiken.
Jan heeft zich opgesteld op de parkeerplaats van het lokale pontje. De picknicktafel biedt voldoende plaats aan ons allen. Weer koffie + koeken. Het kan niet op …

Voldoende uitgerust stappen we op. De dijk af, Ameide in. Het dorp heeft een paar mooie gebouwen, maar is klein. Na een kilometer komen we op een kruising waar we in eerste instantie geen markering zien. Op de Tiendweg zien we onze wegwijzer weer. Over het fietspad is het heerlijk ontspannen lopen. Geen autoverkeer. Aan alles komt een einde. Linksaf en we lopen over een 60 kilometer weg met vrij veel auto's en soms grote vrachtwagens. Niet leuk. Een kilometer verder rechtsaf, Melkweg, nabij een pompstation voor drinkwater.

Na 500 meter staat Jan met zijn fiets langs de kant van de weg. Geen markering aanwezig, maar toch moeten we hier linksaf over de grasweg langs een bosperceel en rechts een sloot. Wim vraagt om een time-out en gaat op een dwarsbalk zitten.
Enige tijd later gaan we onder nog steeds ideale wandelomstandigheden de grasweg op. Een voetgangersbrug over en rechts een begroeide kade volgen, de Langerakse Kade.

In de verte horen we af en toe wat knallen. Er wordt blijkbaar gejaagd. Inderdaad zien we jagers in het veld. Op een gegeven ogenblik zien we een haas doen wat ze goed kunnen, het hazenpad kiezen over de weilanden en bereikt ongeschonden het bosschage.
Aan het einde van de kade linksaf, een smal paadje in. Loopt parallel aan de Boonevlietweg. Langs het pad staan hier en daar paddenstoelen. Na een paar honderd meter bereiken we het eindpunt van vandaag. Jan staat met zijn auto en fiets al op de drager bij de boerderij op ons te wachten. Op de wei langs de sloot liggen een 20-tal zwarte eenden van een ons onbekend soort.

Moe, maar met weer een verrassende wandelervaring rijker: prachtige graspaden, mooie natuur. Enkele stukken verdienen helaas het predicaat van A naar B, maar goed wandelweer. We pakken zeer ontspannen de spullen in en rijden over ongeveer dezelfde route terug naar Nuenen. Geen files!

Eerst bij Jan in de Vallestap de fiets en rek afladen. Daarna naar Pezaz voor het etentje ter gelegenheid van het feit dat we ongeveer de helft van het Grote Rivierenpad hebben afgelegd.
In het gezellige goed gevulde restaurant laten we het 4 gangenmenu ons zeer goed smaken.

Jan brengt ons terug naar de Vallestap. Aansluitend gaat eenieder zijns weegs.
In de wandelagenda noteren we 19 november als volgende wandeldatum. Dit onder voorbehoud van het weer en andere onvoorziene omstandigheden. 'Alles ohne Gewähr'.


Terug naar boven