?????
Vallestappers op Dommel Routes
dinsdag 15 augustus 2017Onze weerman Pieter: "Het ziet er niet zo best uit. De buien komen veel sneller dan verwacht, dus we zullen wel nat worden". De anderen: "Pieter, niet zo somber. Het is nog droog en … wij zijn geen watjes". Tijdens de koffie worden wetenswaardigheden uitgewisseld, zoals de reis van Pieter en Henny met heel de familie naar Zuid-Afrika: "Uniek, goed geregeld en ontzettend veel gezien". En Wim: "Roxane is vandaag uitgeteld, maar het is nog rustig". Gezien de verwachte buien rijden we maar snel naar het eindpunt van vandaag: Sint Michielsgestel en Henk parkeert in de Esscheweg bij huisnummer 6, vlak langs de route. Wim rijdt naar het beginpunt aan De Klapwaker in Boxtel. Rond half negen beginnen we te lopen. Volgens de planning is het ruim 15 kilometer, maar het digitaliseren van de route op internet met Google Earth was op enkele plekken lastig. We zijn benieuwd. We beginnen op een fietspad en voetpad langs de Dommel. Jan: "Pieter, kijk eens. Jouw vriend staat hier al in het water". Ron maakt een foto en tegen de verwachting in blijft de blauwe reiger keurig poseren. Het is hier prima wonen. Alleen bij hoogwater zouden de tuinen wel eens onder water kunnen lopen. Het is nu nog droog, maar de lucht is in zuidwestelijke richting behoorlijk donker. Pieter: "Ik heb het al gezegd. Het gaat eerder regenen en het is ook een test hoe ver ik kan gaan met de weerrisico's. Ze hebben code geel gegeven". De anderen: "Allé Pieter, het lijkt jou wat tegen te vallen. Laat het nog maar even droog blijven". Wij stappen rustig door en komen via een brug over de Dommel in het park bij het Kasteel Stapelen. Langs het Kasteel naar rechts. In de bomen hebben ze "borden" opgehangen, die samen een boot vormen. Via een ijzeren poort verlaten we het park. Jan leest de routebeschrijving niet goed en Wim corrigeert: "We moeten hier, de Burgakker in". We herkennen de bebouwing met name de gevelwand achter het gebouw van de grafische opleiding Sint Lucas. We hebben hier op 17 maart 2006 gewandeld met het Vennekespad. Wij gaan nu linksaf en via de Rechterstraat en de Molenstraat door een ander stukje van Boxtel. Het is hier goed toeven op de terrassen links en rechts van de weg. In de Molenstraat passeren we de Boxtelsche Watermoolen. Van Stekelenburg oefent vanaf 1922 hier het Moolenaarsbedrijf uit, aldus een grote plaat op het witte voormalige molenhuis. Na de Gildehof twijfelen we even, maar kiezen het goede pad langs een kinderboerderij en mooi aangelegde tuinen en vijvers. Vanaf de terrassen van de mooi gelegen appartementen worden we vriendelijk toegezwaaid door enkele bewoners. We bereiken de Dommel en lopen er een flink eind langs over het pad De Witte Hoeve. Bij de Bossche Weg, waar we vanochtend met de auto over heen zijn gereden, slaan we rechtsaf en passeren de Dommel. De Dommel ligt hier in een tamelijk breed en groen dal. Een stukje verder linksaf, de Kastanjelaan. Onder een grote kastanjeboom staat een bank, waar we onze eerste pauze nemen en genieten van een koek van Wim. Deze keer geen gevulde koek maar een roze koek. Wel toepasselijk bij de Roze Maandag en Roze Zaterdag van de kermissen in Tilburg en Nuenen. In een toelichting op de website van de Dommelroutes lezen wij een berichtje uit de krant Mooi Boxtel van 9 juli 2015, dat er een hele discussie is geweest over het rooien van de kastanjes langs deze laan. Ze waren ziek, dus ze moesten gerooid worden. Behalve de twee bij de Bosscheweg staan er nog twee bij de ingang van de Begraafplaats Munsel. Wij lopen verder. Vlak voor de ingang van de begraafplaats gaan we linksaf naar het dal van de Dommel en vervolgen de route over een graspad. Het kan hier flink drassig zijn, maar nu valt het mee. Aan het einde het graspad bekijkt Ron het bewijsmateriaal dat het pad drassig kan zijn: een hele serie laarzen omgekeerd geplaatst op de weidepalen. Aan de overzijde van het Weikespad staan enkele grazers met enorme hoornen onder de bomen. Wij gaan hier links over de Dommel naar het buurtschap Selissen met enkele karakteristieke weggetjes. De route voert langs een enorm parkeerterrein bij het wegrestaurant De Oude Ketting van oudsher in trek bij vrachtwagenchauffeurs. Bij de straat De Ketting gaan we naar rechts en met een viaduct over de A2. Enkelen van ons hebben intussen een paraplu op gestoken want het is inderdaad gaan druppelen. Er is weinig wind en de regen valt loodrecht naar beneden. Gelukkig geen code geel in de omgeving van Boxtel. We lopen langs het landgoed Venrode. Rechtsaf en via het Hooibrugpad gaan we richting de Dommel. Bij de Dommel vinden Jan en Ron het de moeite waard om een poncho om te doen. We lopen nu voortdurend langs de Dommel en worden een stukje begeleid door twee koeien, die vijf mannen langs hun weide beschouwen als een afleiding. Bij een informatiebord over fiets- en wandelmogelijkheden in Sint Michielsgestel houden we even halt. Al snel vervolgen we onze route over een smal pad dicht langs de Dommel. Af en toe zitten er vissers langs het water. Enkele liggen op een bedje in een tent. Een luie en luxueuze manier van vissen. Bij een aanlegsteiger met bootjes zitten enkele vissers onder een grote paraplu. Jan: "Met deze regen goed vissersweer. Bijten ze?" Reactie van een jonge visser: "Ja"! Jan kan het ondanks de gestadig en zacht vallende regen niet laten om enkele bramen te plukken. Tegen Ron: "Ik heb je gemist bij het plukken". Ron: "Ik heb mijn handen vol aan de stokken en de poncho. Dus nu niet". Een heel eind voorbij de aanlegsteiger zien we aan de overzijde enkele fraai gelegen villa's van het landgoed Zegenwerp. Ondanks de regen is het hier mooi langs de Dommel. Uiteindelijk staat er een bordje, dat het niet mogelijk is verder langs de Dommel te lopen. We moeten naar rechts over een pad langs een weide en een aardappelveld. Henk: "De aardappels staan hier wel heel erg hoog". Het ziet er inderdaad mals uit. We komen uit op asfalt, de Loopstraat, gaan naar links en iets verder links De Wielse Hoeven in. Langs deze weg staan in de tuin bij een boerderij enorm veel uit hout gekapte beesten uit Afrika. De zwart geschilderde beesten doen op deze plek misplaatst aan. De Dommel zien we hier niet. Bij de overgang van De Wielse Hoeven naar de Genenberg is de weg voor autoverkeer afgesloten met enkele betonnen legoblokken. Vlakbij de molen De Genenberg uit 1841 en de wegafsluiting staat een bank waar we onze boterhammen en zo opeten. Het is vrijwel droog geworden en in het zuidwesten wordt de lucht lichter. Volgens de beschrijving moeten we vóór de molen linksaf over een bospad. Henk loopt ongeveer vijftig meter terug en vindt inderdaad een smal pad. Over dit mooie "snaakse paadje" lopen we langs water, waarschijnlijk een oude zijarm van de Dommel. Terwijl de laatste druppels vallen bereiken we de oever van de Dommel alwaar het een goede plek is om in de bosjes een plasje plegen. In de routebeschrijving staat "Over de stuw LA. Je loopt over de re-oever van de Dommel, die je naar het statige landgoed Zegenwerp leidt". Op de eerste plaats is het niet zo maar een stuw. Bij de stuw is op initiatief van Jan (vader) en Bram (zoon) Taks via crowdfunding door ongeveer 500 particulieren een waterkrachtcentrale gefinancierd en gebouwd in de Dommel. Hun Duurzame Energie Coöperatie Dommelstroom levert jaarlijks ongeveer 600.000 kWh stroom, voldoende om ongeveer 170 huishoudens te voorzien van groene stroom. Waar de Dommel al niet goed voor is! Op de tweede plaats een kleine opmerking over de tekst "je loopt langs de re-oever". Eigenlijk is dit de linkeroever gezien de stroomrichting van de Dommel. Misschien zou de tekst moeten luiden "je loopt langs de li-oever van de Dommel feitelijk terug. Of: "aan de overzijde van de stuw linksaf langs de Dommel richting het statige landgoed Zegenwerp". Wim en Jan hebben moeite gehad om de routebeschrijving digitaal te vertalen door de vele hoge bomen op het landgoed. De paadjes waren op de satellietfoto's moeilijk te herkennen. Overigens zijn we er met de beschrijving prima uitgekomen. En niet onbelangrijk, het is intussen prachtig weer geworden met veel blauwe plekken aan het zwerk en derhalve het laatste stuk in de zon, die door de vele bomen wel wordt tegen gehouden. Uiteindelijk komen we uit op het Laantje Zegenwerp. Rechts van deze laan een snelstromende beek, een zijtak van de Dommel, die vlak voor Sint Michielsgestel weer terug stroomt in de Dommel. Aan het einde van de lange rechte Laantje Zegenwerp passeren we links en rechts mooi gelegen sportvelden en zien de Dommel weer terug. We steken de Esscheweg over en zien tegen tien voor één de auto van Henk staan. Pieter: "We hebben 15.140 meter gelopen". Dus bijna gelijk aan de geplande afstand. Hij heeft zijn GPS-apparaat al afgezet en daarom ontbreken de overige cijfers. Al met al een prima wandeldag. Van de regen hebben we niet veel last gehad en het laatste stuk was het zelfs zonnig en warm. ` De auto van Henk staat in de zon en hij gooit direct alle deuren open om het wat af te laten koelen. Wij koersen terug naar het beginpunt in Boxtel. De wandelschoenen zijn intussen uit gedaan en waar nodig natte kleren gewisseld met droge. Daarna terug naar Nuenen. Bij zonnig weer komen we in Nuenen aan en ontdekken dat ons "stamcafé" pas om half drie open gaat. Na een rondje door Het Park van Nuenen vinden we een plek op het terras van Comigo. De bieren, de bitterballen en de gefrituurde garnalen smaken prima. Henk trakteert omdat hij vrijdag jarig is. "Henk bedankt, op jouw gezondheid en een prettige verjaardag". Wim heeft nog niets gehoord over Roxane. Wordt vervolgd. Gezien vakanties en dergelijke zullen wij het laatste stukje van Sint Michielsgestel naar 's-Hertogenbosch waarschijnlijk begin oktober gaan lopen. |
|||||