Vallestappers op Dommel Routes
dinsdag 28 maart 2017
Bij de Dommelbrug informatie op een bord naar het Kerkepad naar Waalre, een serie van de NCRV en dat is al een behoorlijke tijd geleden. Wij volgen de aanwijzingen van Thea van Beek: rechtsaf door een klaphek de weiden in. Verderop langs de Dommel en daarna over een pad door een nat broekbos. De paden zijn door het droge weer van de laatste tijd goed te belopen. We komen uit op een pad langs de Dommel. Een eindje verder mondt de Keersop uit in de Dommel. Een prachtig stuk. 
Wij volgen de verkorte route en steken met een smalle brug de Keersop over. Via enkele paden door vochtige broekbossen komen
we uit bij de Dommel.Vlak voor Camping De Volmolen is een mooi vlonderpad aangelegd. Helaas niet lang genoeg, want we moeten een stukje door de modder. Dicht bij de camping wordt het pad met een graafmachine onderhanden genomen, maar we er langs. Op de camping is het rustig. Wij blijven daarom langs de Dommel lopen. Via een brug de Dommel over en direct daarna linksaf richting de Watermolen, de Volmolen van Riethoven. We steken de asfaltweg over. De molen draait. Je kunt er exclusief vergaderen en eten met uitzicht over de Dommel. 
Aan de overzijde van de weg de uitspanning van de Camping. Bekend bij ons, omdat we daar bij een Voorjaarswandeling hebben vertoefd.
Geen banken om te pauzeren, daarom verder in westelijke richting over het fietspad langs de asfaltweg, genaamd Volmolen, later Volmolenweg. Wij slaan een flink eind verder rechtsaf een brede zandweg in, de Nagelmekerseweg. Wij wijken hier van de route af. Wim heeft op de kaart een mogelijkheid gezien om eerder rechtsaf te slaan, zodat we sneller bij de Dommel komen. Het pad is afgesloten met een boomstam. We gaan daar langs en komen uit op een weide. Een graspad langs de bosrand komt inderdaad bij de Dommel uit. 
Hier is een grote omgevallen dennenboom een prima zitplek voor een pauze. De boom is al behoorlijk vergaan. Wij zitten
heerlijk in de zon en genieten van een stroopwafel van Wim.Wij hebben geen spijt van de route afwijking, omdat we een flink stuk langer langs de Dommel wandelen. Even verder lopen we weer op de beschreven route. We passeren een klaphekje en zijn even in de war, maar de routebeschrijving van Thea is duidelijk: "Verder lopen langs de Dommel tot het tweede klaphekje". In de verte is het hoge gebouw van ASML in Veldhoven zichtbaar. Dus gaan we bij het 2de klaphekje linksaf en volgen het pad door de weide onder een hoogspanningsleiding door en verlaten de weide door een klaphekje. 
Op de zandweg, nog steeds de Nagelmekerseweg, rechtsaf. Een meisje op een paard komt ons tegemoet met haar moeder daar vlak
achter: "Ik zit ook op een ros". De zandweg wordt asfaltweg, de Runstraat, genoemd naar het nabij gelegen riviertje de Run.
Wij slaan na een boerderij rechtsaf, de Dommelstraat.
Links achter de drukke A67 de gebouwen en parkeergarages van ASML. De lange zandweg passeert het riviertje de Run. Wat een
verschil. De drukte en bedrijvigheid links en de rust op het zandpad. Bij het talud van de viaduct van de Onze Lieve Vrouwedijk
buigen wij naar rechts en steken nabij de Dommelbrug de Dijk over en komen op een fietspad.
We lopen in de richting van de fly-overs van Knooppunt De Hogt. Een grote bank in de zon is een prima gelegenheid voor de
lunchpauze. Hoog achter ons de drukke A67 en A2 en voor ons de rust van de meanderende Dommel.Het is al flink warm geworden. Het is een uitgelezen zonnige dag. We stappen verder onder de fly-overs door en langs de Dommel. Een geweldige oplossing voor fietsers en voetgangers. 
Wij lopen aan de rechterzijde van de Klotputten, een zandvang in de Dommel. Achter de plas de villawijk Ooievaarsnest.
Rechts een waterwin- en natuurgebied. Links de Dommel met daar achter plas Hanevoet en de woonwijk met dezelfde naam.
Op de Dommel enkele Canadese ganzen. Een gans heeft een kenmerk om de hals. Het lokt een opmerking uit in de richting van
Pieter: "Wanneer komt jouw Canadese zwager deze ganzen eens halen". Pieter: "Ik heb daar geen invloed op".
We zien Eindhoven van z'n mooiste kant zo langs de Dommel. Bij de stuw naar de andere kant van de Dommel. Het is een verdeelwerk, waarbij met hoog water het water wordt afgeleid via het Afwateringskanaal en het Beatrixkanaal. Eindhoven houdt zo droge voeten. 
Aan de andere zijde van de Dommel ligt in het groen de High Tech Campus van Eindhoven. Wij vinden een bank in de zon voor
een korte pauze. We stappen op en direct maken twee dames gebruik van de zitgelegenheid. Helaas doen zij niet mee aan
Rokjesdag.
Wij steken de Bayeuxlaan en vervolgens de Dommel over en gaan direct daarna links het groengebied De Genneper Parken in. Voor ons een bekend gebied. De route volgt een mooi pad langs een paddenpoel naar de Genneper Watermolen. Vlak voor de molen de Trompetterloop, die ook dienst doet als vispassage voor de stuw bij de molen. 
Voorbij de mooi gelegen Watermolen rechtsaf over een pad achter het voormalige Clarissenklooster en vlak langs de Dommel. Hier
hebben we ooit tijdens een Voorjaarswandeling op Koninginnedag Oranjebitter gedronken, die Pieter bij zich had. Een geweldige
herinnering.
Ineens geroep en gezwaai vanaf de overzijde van de Dommel. Henny, de echtgenote van Pieter, staat daar enthousiast te zwaaien. Even een kort gesprek over de Dommel heen. Henny is met een tante aan het wandelen en genieten van dit mooie gebied in Eindhoven. 
Wij gaan verder onder Ring (in de volksmond Rondweg) van Eindhoven door en komen in het Dommelplantsoen. We steken de Dommel over. De Tongelreep stroomt
hier in de Dommel.
Het gebied is hier flink aangepakt. De Dommel meandert volop. Gelukkig staat de daslook nog steeds op dezelfde plek. We steken
de Edenstraat over.
Via het Hornemann- en Anne Frankplantsoen zijn we al in het Centrum van Eindhoven. Aan de andere kant van de Dommel het voormalige TD-gebouw van de gemeente. Jan heeft daar een groot deel van zijn werkzame leven doorgebracht. Het wordt nu gestript en krijgt een woonbestemming. 
Wij maken gebruik van een bank, waarop we eens met een Voorjaarswandeling hebben gepauzeerd. Dus een historisch plekje voor ons.Bij de Paradijslaan steken we de Dommel over en gaan langs de linkeroever verder naar de Wal vlakbij het Stadhuis van Eindhoven. Naast het pad staan borden met verwijzingen naar vroegere gebouwen en panden, zoals "De Stratumse of Prinsen Watermolen". Behalve dit bord herinnert de Molenstraat aan deze Watermolen. Het is nu een onooglijk straatje, die uitkomt op het Stratumseind, het uitgaanscentrum van Eindhoven. Wij gebruiken dit straatje en vlak voor de Dommelbrug gaan we links naar de Vestdijk. 
Bij de Vestdijk ziet Ron een dame met blote benen onder een kort rokje of jurkje. Al met al een pover resultaat voor een prachtige
zonnige Rokjesdag. De bloemen, uitbottende struiken en bomen hebben onderweg beter hun best gedaan voor het ultieme lentegevoel:
Pinksterbloemen, paardenbloemen, speenkruid, madeliefjes, narcissen en vele andere soorten.
Verder gaat het langs de Dommel achter de Paterskerk met Klooster Mariëhage door. Langs de Dommelstraat is een oude gevel van het bedrijfspand van Ven den Briel & Verster bewaard gebleven. Henk wil graag een foto van hemzelf op de Dommelbrug: "Ik kan het mooi vergelijken met een foto van mij op dezelfde plek. Ik was een jaar of drie". Wij zijn benieuwd naar de foto. 
Wij gaan door een poort in de oude gevel en lopen achter De Effenaar, een muziektempel in Eindhoven, over vlonders en langs een
mooie vijver.Wij komen uit op de Stationsweg en gaan onder het Hoogspoor door met een fiets- en voetgangerstunnel. Deze tunnel is vaak opgeknapt en schoon gemaakt van grafitti. Nu ziet het er keurig uit met als titel "Silly Walk Eindhoven". John Cleese himself heeft vorig jaar de herdoopte tunnel geopend. Het ziet er nog netjes uit. De volgende tunnel in dezelfde witte kleuren heeft weer grafitty. Wij lopen het TUE-terrein op en steken direct de Dommel over. De brug is de voormalige oude toegangsweg tot het terrein. Aan de andere zijde verder in noordelijke richting naar de plek waar de Woenselse Watermolen heeft gestaan aan de voormalige Brugstraat. 
Over de Dommel is een voetgangersbrugje vervangen door een nieuw exemplaar. Het heeft in de krant gestaan. Via internet blijkt het
toch een bijzondere brug te zijn van een biocomposiet, gemaakt van hennep en vlas, gevuld met een mengsel van hars.Oud-Eindhovenaren Henk en Pieter kennen de oude Brugstraat nog. Henk: "Hier ging je naar het voetbalterrein van De Spechten". Nu het TUE-terrein. 
Een half schoepenrad van een molen herinnert aan deze watermolen: "Pieter ga er eens opstaan. Net als tijdens die kille, mistige
Herfstwandeling van vele jaren geleden". Pieter doet het braaf.Wij verlaten het TUE-terrein, steken de Dommel over en gaan via Duthmalatunnel onder de Ring door en met een trap naar de Ventweg van de Ring. Voorbij het Sportcomplex De Hondsheuvels gaan we links een pad op, die uitkomt bij de Dommel. Een mooi pad langs de Dommel tot de Orpheuslaan. Op dit stukje weer drie Canadese ganzen met een nummerbandje om hun hals. 
We steken de weg recht over, maar Jan heeft de beschrijving niet goed gelezen. We lopen vast tegen een water en moeten terug om
bij de brug eerst de Dommel over te steken. Op de brug zwaait een mevrouw op een fiets naar ons: Hermien Gielen, bekend bij onze
groep en zeker bij Jan en Wim. Ze staat aan de andere kant van de weg. Jan en Wim begroeten haar en nemen ruim de tijd voor een
gesprek. Ze is op weg van Nuenen naar haar huis in Eindhoven. De tweede toevallige ontmoeting van vandaag.
Pieter: "Hemelsbreed nog zo'n 600 meter". Het kan kloppen want we volgen nog een stuk pad langs de Dommel en buigen uiteindelijk af naar de Amazonenlaan. De auto van Jan is al te zien en wordt als eerste bereikt door Henk. Op zich logisch, want Henk heeft als vanouds meestal voorop gelopen. Pieter: "Het is vijftien uur zevenenveertig en we hebben 20310 meter gelopen met een gemiddelde van 4,1 km per uur". De schatting van Jan is dus ruim overschreden met bijna 10%. Later heeft Wim deze GPS-meting gecorrigeerd met zijpaadjes, die Pieter en wij bewandeld hebben. De gecorrigeerde afstand is precies 19,5 km. Tot zover de feiten. Wij gaan snel naar Waalre naar de auto van Ron bij het beginpunt. Jan en Henk doen even droge kleren aan. Ron vertrekt alvast naar Nuenen, verbaasd achterna gekeken door Henk en Jan. Jan rijdt uiteraard ook naar Nuenen, maar arriveert iets later bij Café Schafrath, waar Ron, Wim en Pieter al een pintje voor hun neus hebben staan. Afijn, Henk en Jan hebben de achterstand snel ingehaald. Jan: "Zeg Pieter, wij hebben maar twee kleine pilsjes gehad. Zullen we er nog eentje vatten?" Pieter denkt even na: "Laten we dat maar doen, als het maar voor de gezamenlijke rekening is!". Zo gezegd, zo gedaan. Wij hebben een fantastische wandeldag gehad. Één kort rokje en veel bloemen en ontluikend groen. Pieter, bedankt voor deze uitgelezen dag. |
|||||