Vallestappers op Dommel Routes
dinsdag 20 september 2016Rond half negen zijn we bij Pieter voor de koffie met een peperkoek. We worden ook vriendelijk ontvangen door Henny, de vrouw van Pieter. Na zo’n lange tijd wat bijkletsen en dan vertrekken we richting België. De route via Geldrop, de A67, de A2 en langs Valkenswaard levert geen problemen op. In Belgisch Limburg rijden we vlot via Eksel naar het geplande eindpunt aan de Ekselsebaan vlakbij Kleine Brogel. Het wordt meteen duidelijk, dat we dicht bij de vliegbasis van Kleine Brogel zijn, als een straaljager opstijgt. Een oorverdovend lawaai en geen straaljager te zien. Wij: “Je zult hier maar wonen”. De parkeerplaats ligt vlakbij een voormalige watermolen aan de Dommel en is volgens een klein bordje bedoeld voor “Clienteel”. Jan riskeert het, want de parkeerplaats is royaal genoeg en er staat geen enkele auto. 
Wim rijdt via Kleine Brogel en het centrum van Peer naar de Stoeterij Lindehof van Paesen aan de Ruitersbaan in Peer, het beginpunt. We maken ons klaar voor de wandeling en bekijken de tentoongestelde wapens in de etalage van de wapenhandel van Ria Derison. In België zie je dat nog steeds. Henk heeft veel verstand van wapens, want hij is bij Het Antoniusschut op Eeneind in Nuenen. Hij hoeft niets te hebben en de anderen zeker niet. 
Het eerste rondje van een dikke vier km laten we voor wat het is, omdat de Dommel daar maar een slootje is en waarschijnlijk
ook nog droog staat. Wij gaan om tien voor half elf direct in noordelijke richting op zoek naar de Dommel.
Eerst langs de grote baan Bovenlinde, maar dan gelukkig rechtsaf over een landbouwweggetje, de Bosschel. Een eindje verder zien we de Dommel. Het is nog maar een sloot en het water is bijna niet te zien door de dichte begroeiing. Wim heeft goed kaartmateriaal op zijn smartphone en samen met de summiere beschrijving in de flyer van de routebeschrijving lukt het wonderwel de route te vinden. Het gaat vooral over landbouwwegen, al dan niet geasfalteerd, verder. Het is fraai wandelweer en door de zon is het zelfs behoorlijk warm geworden. Jassen en truien gaan uit. 
Op de Croxdijk passeren we met een brug opnieuw de Dommel. Het is waarachtig al een aardig beekje geworden. Op deze
plek staat een picknicktafel, een bank en wat informatie over de Dommel. In België doen ze tegenwoordig ook veel moeite
om het water van de Dommel schoner te krijgen. Zo te zien is dat hier goed gelukt. Een ideaal plekje voor de eerste pauze
met een koek van Wim. Lekker!
Verder gaat het over vooral geasfalteerde wegen richting Peer. Wij lopen niet naar Peer maar nemen een rechtstreekse route via de Broekstraat, Kruisstraat, Bomerstraat, Tettelstraat en deze komt nabij de N79 uit op de Steenweg Wijchmaal. Hier zitten we weer op de route en vlak voor de N79 het fietspad naar rechts en vervolgens met een fietstunneltje onder de weg door. Direct na het tunneltje rechts een beetje omhoog en daarna lopen we over een bospad naar een bruggetje over de Dommel. 
Hierna
blijven we de Dommel op de rechteroever volgen. Het kan er flink nat en modderig zijn gezien de vele houten bruggetjes en
vlonders. Wij lopen door de Mullemer Bemden. Een betonnen brug over de Dommel is een prima plek om te lunchen.
Vanaf hier moeten we de Dommel verlaten en gaan rechtsaf. Een woonhuis herinnert aan de eerste watermolen “De Peerder of Molhemse Watermolen”. Na een mooi stukje asfaltweg wandelen we over een graspad linksaf terug naar de Dommel, passeren die met een bruggetje en gaan vervolgens aan de andere zijde terug stroomopwaarts langs de Dommel. In de flyer staat, dat we daar over de rechter oever lopen. Gezien de stroomrichting is het de linkeroever, maar vanaf het bruggetje gezien lopen we wel aan de rechterkant. In elk geval vinden we prima ons pad. 
Na een stuk over asfalt gaan we vanaf de Kenensdijk rechtsaf over een graspad naar Bolliserbeek en het daarachter gelegen
natte natuurgebied. Natuurpunt, de Belgische evenknie van ons club Natuurmonumenten, heeft veel energie en geld gestoken
om dit gebied, dat uitloopt naar het Dommeldal, naar een hogere natuurwaarde te tillen. Er liggen hier orchideeënvelden, maar
die bloeien zo begin juni. Nu dus niet, maar het is wel een prachtig en erg nat gebied. Gezien de informatie op de diverse
borden is er veel aan natuur te genieten. Momenteel is het tamelijk droog en geen probleem om er door heen te wandelen. In nattere
perioden dienen de vele houten bruggen en vlonders om de natte plekken te passeren.
Na dit gebied staan we te dubben welke kant we op moeten, maar Wim duidt de goede richting en komen we uiteindelijk op de asfaltweg
Hoksentstraat. Langs de wegen staan vele eenvoudige kapelletjes. De devotie voor Maria is hier groot en een kort gebedje wordt
aangemoedigd met een kernachtige vermelding B.V.O. oftewel Bid Voor Ons.
Vanaf de Hoksentstraat gelukkig weer de natuur van het Dommeldal in via een graspad. De Dommel zien we snel en we passeren via een brug. Een omgevallen boom lijkt de Dommel te barricaderen, maar het water stroomt gewoon door. 
Aan de andere kant passeren we via mooie houten bruggen een erg nat gebied. Over asfalt en later een zandpad, eigenlijk meer
een grindpad, kruisen we de Peerderloop. Hier zitten we dicht bij Kleine Brogel. Enkele keren stijgt een straaljager met donderend
geraas op. Ze blijven lang laag en uiteindelijk zien we hem in oostelijke richting omhoog gaan.
Ter hoogte van een witte stal van een boerderij gaan we linksaf over een graspad. Een stukje verder komen we terug bij de Dommel. Met een smalle stalen brug kun je naar de andere kant, maar die is wel erg smal. Iets verder gaat het prima met een houten brug. Na opnieuw vlonders komen we op de Eikelbosstraat, de tamelijk drukke N747, waarover we vanochtend met de auto hebben gereden. Iets verder wordt het de Ekselsebaan en daar passeren we opnieuw de Dommel. Rond half vier bereiken we de auto van Jan op de parkeerplaats. Pieter: “We hebben 18.240 meter gelopen met een gemiddelde van vier km per uur. Niet zo hoog maar dat komt vooral door de hobbelige paden langs de Dommel”. 
In het pand, dat herinnert aan de voormalige watermolen “De Kleine Molen”is nu Candle Delight gevestigd. Een mevrouw spreekt ons aan om te
melden, dat we daar eigenlijk niet mogen parkeren, omdat het bedoeld is voor haar Clienteel. Bovendien blaft de hond. Wij trekken het ons
niet erg aan. Er is plaats genoeg en er staat slechts één andere auto, misschien wel van haar zelf.
Wij trekken wat droge kleren aan, verwisselen van schoenen en daarna op weg naar het beginpunt. Vervolgens rijden Jan en Wim via Helchteren in noordelijke richting waar we snel terecht komen op een mooie autobaan, die vlak voor de Nederlandse grens eindigt. De Nederlandse kant, de N69, is slechts tweebaans en ze doen er al wel 30 of 40 jaar over om er autobaan van te maken. Er zal nog heel wat water door de Dommel stromen voordat dat gereed is. Overigens geen problemen met het verkeer. In Nuenen vinden we op het terras van Café Schafrath een prima plekje en nog steeds in de zon: “Pieter, je hebt het goed geregeld met het weer voor vandaag”. De kop is eraf en vermoedelijk kunnen we tegen eind oktober de volgende etappe lopen. In elk geval hebben we vandaag erg mooie stukken kunnen lopen langs de vooral groene en natte boorden van de Dommel en de overige delen vielen ook mee. |
|||||